کانال تلگرام
آپارات
ارسال ایمیل
اینستاگرام
توییتر
وبلاگــی ها

مقالات و کنفرانس ها

مقالات و کنفرانس ها

♨️ پنجمین جشنواره فناوری اطلاعات دانشگاه صنعتی شریف ITWEEKEND 5th ♨️

♨️ پنجمین جشنواره فناوری اطلاعات دانشگاه صنعتی شریف ITWEEKEND 5th ♨️

توسط .. علوی در ۲۶ دی ۱۳۹۷
جشنواره فناوری اطلاعات رویدادی است که در آن افراد سرشناس در حوزه فناوری اطلاعات تجربیات خود را در قالب سخنرانی های کوتاه با مخاطبان به اشتراک می گذارند. از اهداف اصلی رویداد می توان به ایجاد محیطی برای گردهمایی، گفتگو و هم افزایی نوآوران، نخبگان، صاحبان ایده و علاقه ‌مندان به رویکردها و نگرش‌های نو در سطحی فراتر از مرزهای جغرافیایی و همچنین شناسایی آنها برای سرمایه گذاری مادی و حتی معنوی توسط حوزه های مختلف جهت پیشبرد اهداف کشور اشاره کرد.
IT Weekend  می‌کوشد تا « ایده‌هایی در حوزه فناوری اطلاعات برای ساختن جهانی بهتر» را ارائه دهد.
هدف اصلی IT weekend معرفی و شناساندن ایده‌های بکر و خلاق جهت ایجاد کسب کار های نوین و ایجاد اشتغال است. برای همین است که این رویداد به خوبی در اذهان نقش خواهد بست. این رویداد در بین تمامی رویدادهای مشابه با توجه به شایستگی و کیفیت بالای مخاطبین، محل برگزاری، تجربه کادر برگزاری آن، سخنرانان برجسته و معتبر، موجب ارتقای سطح رضایت مخاطبین و کیفیت همایش گردیده است. 
دوره های پیشین:
اولین دوره این رویداد در دی ماه 1395 و دومین دوره آن در تیر ماه 1396 برگزار گردیده. سومین دوره این رویداد با حضور گسترده تر مخاطبین از بین سازمان ها و شرکت ها در دی ماه 1396 و دوره ی چهارم آن  در 14 تیر ماه 1397 در سالن جابربن حیان دانشگاه صنعتی شریف برگزار گردید.
فعالیت دبیرخانه:
دبیرخانه دائمی ITWEEKEND فعالیت خود را از اردیبهشت ماه 1397 با اطلاع رسانی به علاقه مندان در دانشگاه ها، مراکز آموزشی، شرکت ها و سازمان ها شروع کرد.
برخی از فعالیت های دبیرخانه به شرح زیر می باشد:
انتخاب و هماهنگی با افراد برجسته حوزه فناوری اطلاعات جهت سخنرانی های کاربردی در رویداد
جذب مشارکت از مجموعه های خصوصی و دولتی
سازماندهی افراد علاقه مند به شرکت در رویداد
انجام امور آماده سازی و اجرایی در ارتباط با رویداد
ارتباط با سازمان ها، شرکت ها و دانشگاه ها جهت اطلاع رسانی رویداد

توضیحات در خصوص ثبت نام و حضور در پنجمین جشنواره فناوری اطلاعات دانشگاه صنعتی شریف

نحوه  ثبت نام:

  1. ثبت نام انفرادی از طریق وب سایت رسمی جشنواره به آدرس http://itweekend.ir انجام میگردد. ( پس از وارد شدن به وبسایت جشنواره در قسمت ثبت نام اطلاعات خود را وارد کرده سپس به صورت الکترونیک اقدام به پرداخت هزینه ثبت نام نمایید. )
  2. در صورتی قصد  ثبت نام به صورت گروهی ( 3 نفر به بالا ) را دارید با دبیرخانه رویداد تماس حاصل فرمایید.
  3. هیچ محدودتی در ثبت نام وجود نداشته و کلیه افراد علاقه مند به این حوزه می توانند در این رویداد ثبت نام نمایند.

 

هزینه های ثبت نام:

  1. ثبت نام مخصوص دانشجویان : هر نفر 75 هزار تومان
  2. ثبت نام آزاد مخصوص سازمان ها، ارگان ها و شرکت های دولتی و خصوصی: هر نفر 150 هزار تومان

توجه: ثبت نام گروهی 3  نفر به بالا شامل 20 در صد تخفیف می باشد.

 

قبل از ثبت نام به نکات زیر توجه فرمایید.

  1. هدف اصلی برگزاری رویداد انتقال تجربه بزرگان و ایجاد انگیزه برای تولید کسب کار های نوین و خلاقانه در حوزه ITC  می باشد
  2. زمان برگزاری رویداد پنجشنبه 4 بهمن 1397 از ساعت 8:30 الی 18:30 میباشد.
  3. محل برگزاری رویداد واقع در ضلع شمالی دانشگاه صنعتی شریف، جنب جهاد دانشگاهی، باشگاه کسب و کار دانش بنیان می باشد.
  4. مدت زمان سخرانی ها حدود 30 دقیقه و پنل ها 90 دقیقه خواهد بود.
  5. ثبت نام شامل پذیرایی نهار و میان وعده می باشد.
  6. پس از اتمام رویداد به کلیه شرکت کنندگان گواهی حضور از طرف دانشگاه صنعتی شریف اعطا خواهد شد.
  7. زمان بندی دقیق و اسامی سخنرانان به زودی بر روی وبسایت جشنواره اطلاع رسانی خواهد شد.
  8. روند کلی برگزاری رویداد به شرح زیر می باشد.

 

جهت ثبت نام و مشاهده فیلم های سخنرانان و مطالعه گزارش برگزاری دوره های گذشته به سایت رسمی جشنواره مراجعه بفرمایید و یا با دبیرخانه رویداد تماس حاصل فرماید.

 

شماره تماس دبیرخانه: 140 118 95 021

66002713- 66019377-66056535- 66043328

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : کسب و کار موفق

...
ادامه مطلب
📍 آیا تحصیلات دانشگاهی هنوز سودآور است؟

📍 آیا تحصیلات دانشگاهی هنوز سودآور است؟

توسط .. علوی در ۱ بهمن ۱۳۹۶

دانشگاه‌ها در جهان به چند دلیل عمده متولد شدند. مهم‌ترین دلایل ایجاد مرکزی برای حل مشکلات جامعه، نقد حکومت و محلی برای خلق اندیشه‌های نوین بودند. پس از انقلاب صنعتی، فعالیت دانشگاه‌ها گسترده‌تر شد. افراد دانشگاهی وارد بازار کار شدند و آن را متحول کردند. بازار کار و دانشگاه در یک تعامل همیشگی با هم رشد می‌کردند. ورود به دانشگاه تضمین‌کننده آینده روشن برای افراد بود. این روند تا همین یک دهه قبل ادامه داشت. اما امروز هم‌چنین است؟

قصه من

وقتی دبیرستان بودم، یکی از معلم‌های ما درس و دانشگاه را به یک قیف تشبیه می‌کرد. قیفی که باید از سمت باریک آن وارد شوید. ورود از این سمت باریک، کار سختی بود. این بخش باریک همان کنکور بود. از قسمت باریک که عبور کردید، زندگی راحت‌تر می‌شود. به سمت فراخ و آسان می‌رسید. دانشگاه را مثل آب خوردن تمام می‌کنید. شاغل می‌شوید و از زندگی لذت می‌برید.

تمام تمرکز مدرسه و خانواده، عبور دادن دانش‌آموزان از سد کنکور و ورود آن‌ها به دانشگاه بود. کلاس‌های تقویتی و آزمون‌های هفتگی فقط بخشی از این اقدامات بودند.

وقتی دبیرستان بودم، یکی از معلم‌های ما دانشگاه را به یک قیف تشبیه می‌کرد. قیفی که باید از سمت باریک آن وارد شوید.

اما من زندگی خودم را داشتم. گیک (Geek) بودم. دایره علایق گسترده‌ای داشتم. فیزیک، لیزر، الکترونیک، شیمی، شعر، نوشتن و موسیقی بخشی از این دایره وسیع بودند. آن‌قدر به این‌ها علاقه داشتم و کار می‌کردم که در المپیاد شیمی و فیزیک قبول شدم. در چند مسابقه فیزیک و شیمی استان مقام آوردم. خیلی دوست داشتم کامپیوتری داشته باشم تا به این دنیای جدید نیز وارد شوم. درس را رها می‌کردم و به علاقه‌‌‌مندی‌هایم می‌رسیدم. وضعیت درسم هم بد نبود.

نکته جالب اینجا است، تقریبا هیچ‌کدام از چیزهایی که در دانشگاه و دبیرستان خواندم، خریداری نداشتند. من امروز صرفا به واسطه مهارت‌هایی که با علاقه و پشتکار خودم، خارج از مدرسه و دانشگاه یاد گرفتم، شاغل هستم.

دانشگاه، متاعی گران

آن روزها تقاضا برای ورود به دانشگاه زیاد و پذیرش دانشجو کم بود. دانشگاه آزاد و پیام‌نور به سیاقی که امروز می‌بینیم، در همه‌جا وجود نداشت.

من در دبیرستان نمونه دولتی درس می‌خواندم. مدرسه فقط دو گرایش داشت: ریاضی و فیزیک و علوم تجربی. انگار که داشتن رشته علوم انسانی توهین به مدرسه نمونه بود.

کسانی که معدل خوبی داشتند، ریاضی و فیزیک می‌خواندند و آن‌‌هایی که معدلشان متوسط بود، علوم تجربی.

 

 

امروز که من مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشدم را از بهترین دانشگاه‌های کشور گرفته‌ام، به گذشته نگاه می‌کنم. می‌بینم اوضاع آن‌قدر که به نظر می‌آمد درست نیست. ریشه این خطا در ناآگاهی معلم‌ها و خانواده و سیستم آموزشی غلط است. در آن روزها برای داشتن اینترنت و کامپیوتر باید هزینه زیادی پرداخت می‌کردیم. اما کودکانی که پس از آن دوران متولد شدند، از بدو تولد به تلفن همراه هوشمند، تبلت، کامپیوتر و اتصال دائمی و ارزان اینترنت دسترسی دارند.

انگیزه‌های ورود به دانشگاه

آن روزها دلایل و انگیزه‌‌های متعددی برای ورود به دانشگاه وجود داشت. تصویر اجتماعی بهتر، باسواد شدن و مهم‌تر از همه احتمال یافتن شغل بهتر مهم‌ترین انگیزه‌ها بودند. اما امروز هم‌چنین انگیزه‌هایی می‌توانند برای ورود به دانشگاه کارا باشند؟ در ادامه می‌خواهیم پاسخ این سوال را بدهیم.

تصویر اجتماعی بهتر

در بازار هرچه عرضه یک کالا بیشتر باشد، قیمت آن کاهش پیدا می‌کند. قیمت بیانگر ارزش ذاتی کالا نیست. اگر روزی یک منبع بزرگ الماس کشف و الماس بدون هیچ ملاحظه‌ای در بازار عرضه شود، احتمالا پس از مدتی می‌توانید الماس را به قیمت آهن بخرید. قیمت، یک رقم تعادلی و توافقی بین فروشنده و خریدار است.

در پانزده‌ سال گذشته، وضعیت بازار چندان مطلوب نبود. تعداد کارجویان بسیار بیشتر از فرصت‌های شغلی بازار کار بود. از سویی، برخی تصمیمات نادرست باعث شد، دولت به‌جای تمرکز بر بهبود شرایط کار و ایجاد فرصت برای رشد شرکت‌های نوپا، اقدامات نامعقولی انجام دهد. دانشگاه‌های کوچک و ضعیف زیادی در کشور تاسیس شد. ظرفیت پذیرش در رشته‌های دانشگاهی بدون توجه به تقاضای بازار افزایش پیدا کرد. مثلا در شهرستان محل سکونت من، در سال ۸۶ هیچ دانشگاهی وجود نداشت، اما در کمتر از دو سال، بیش از چهار دانشگاه آزاد و پیام‌نور در همین‌جا تاسیس شد. در آن سال من تازه وارد دانشگاه شدم.

کیفیت و سطح سواد پایین عموم فارغ‌التحصیلان، فروش پایان‌نامه‌ و بازار سیاه مدرک فروشی، دانشگاه و دانشگاهی را در چشم جامعه کم‌ارزش کرد.

افزوده شدن تعداد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی، قیمت مدارک دانشگاهی را پایین آورد. کیفیت و سطح سواد پایین عموم فارغ‌التحصیلان، فروش پایان‌نامه‌ و مقاله و بازار سیاه مدرک فروشی، دانشگاه و دانشگاهی را در چشم جامعه کم‌ارزش کرد.

این مسئله به قدری بغرنج است که من در بسیاری از مواقع از ذکر مدرک دانشگاهی خود امتناع می‌کنم. مدرک دانشگاهی دیگر ارزش ندارد. شما به واسطه مدرک دانشگاهی اعتبار چندانی کسب نمی‌کنید. داشتن مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد دیگر ارزشمند نیست. از این روی، بسیاری از فارغ‌التحصیلان برای کسب چنین تصویری در مقطع دکترا ادامه تحصیل می‌دهند. ادامه این روند ارزش مدرک دکتری را نیز در جامعه پایین می‌آورد و قیمت آن را کم می‌کند.

باسواد شدن

آموزش همواره از مهم‌ترین فعالیت‌های زیرساختی برای رشد و پیشرفت جوامع است. بیش از یک قرن است که معمول‌ترین روش دستیابی به آموزش، تحصیل در مدرسه است. روال سال‌های گذشته به گونه‌ای بود که بیشتر افراد پس از اتمام دوران مدرسه، وارد بازار کار می‌شدند. آن‌ها مدتی در یک مغازه شاگردی کرده و مهارت کافی کسب می‌کردند. کسب‌وکار کوچک خود را راه می‌انداختند. کسانی که به دنبال آموزش‌های سطح بالا بودند، به دانشگاه می‌رفتند. در آنجا متناسب با علاقه‌شان درس می‌خواندند. دانشگاهیان پس از مدتی در مقاطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد یا دکتری فارغ‌التحصیل می‌شدند. آن‌ها پس از اتمام دوره دانشگاه، با دانش و مهارت خود، عموما در مشاغل رده بالا کار می‌کردند. حقوق دریافتی‌ آنان بسیار بیشتر از دیگران بود. این حقوق بالا، هزینه‌های تحصیل و زمان صرف شده در دانشگاه را جبران می‌کرد.

تحصیل و مهارت

دلیل این حقوق بالا، مشاغل پیچیده و حرفه‌ای، سواد و مهارت آنان و کمبود نیروی کار متخصص در این حیطه‌ها بود.

امروزه با اینکه تعداد افراد فارغ‌التحصیل زیاد است اما میزان دانش و مهارت آنان زیاد نیست. مثلا در دانشگاه‌هایی که من فارغ‌التحصیل شدم، افرادی که بتوان آنان را به معنای واقعی باسواد نامید، انگشت‌شمار بودند.

 

 

 

ما در عصر اینترنت زندگی می‌کنیم. بسیاری از مهارت‌هایی را که قبلا از دانشگاه کسب می‌کردیم، امروز می‌توانیم به واسطه اینترنت کسب کنیم. اگر کمی زبان انگلیسی بلد باشید و بتوانید هزینه برخی از دوره‌های آنلاین را پرداخت کنید، می‌توانید همه مهارت‌ها و دانش مورد نیاز خود را فرا بگیرید. امروزه دانشگاه‌های بزرگ دنیا همچون دانشگاه هاروارد و موسسه فناوری ماساچوست (MIT)، دوره‌های آنلاین برگزار می‌کنند. مدرسان این دوره‌ها فارغ‌التحصیلان و استادان همین دانشگاه‌ها هستند.

ما در دنیای زندگی می‌کنیم که شما می‌توانید به واسطه اینترنت هر چیزی را فرا بگیرید. دیگر نیازی به تحصیل در دانشگاه نیست.

یافتن شغل بهتر

کم‌ارزش شدن مدارک دانشگاهی در جامعه، احتمال یافتن شغل مناسب را برای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی کمتر می‌کند. از سویی وجود برخی رانت‌ها در کشور، همین شغل‌های کم را نیز از دسترس افراد شایسته دور می‌کند. در نتیجه افراد کم‌سوادتری وارد بازار کار می‌شوند.

فعالیت افراد ناشایسته در رده‌های بالا مشکلات متعددی به همراه دارد. سواد و دانش کم این افراد، آنان را از دیدن افق‌های دور محروم می‌کند. آنان نمی‌توانند استراتژی بلندمدت و مدبرانه ترسیم کنند.

این افراد به عنوان روسا و مدیران شرکت‌های بزرگ از استخدام افراد باسواد و شایسته امتناع می‌کنند. زیرا همه دوست دارند بر زیردستان خود تسلط داشته باشند.

روسا و مدیران شرکت‌های بزرگ از استخدام افراد باسواد و شایسته امتناع می‌کنند.

اگر فردی به لحاظ دانش و سواد در درجه ۱ باشد، وقتی می‌خواهد کسی را استخدام کند ترجیح می‌دهد فرد درجه ۲ را استخدام کند. زیرا مدیریت و تسلط بر فرد پایین‌تر از خود، آسان است. این فرد درجه ۲ به نوبه خود نفری با درجه کیفی ۳ را استخدام می‌کند. بدین ترتیب سازمان مملو از افراد سطح پایین می‌شود.

مدیر باهوش کسی است که اشخاصی بالاتر از خود را استخدام کند و با آن‌ها کار کند. شاید یکی از رموز موفقیت، کیفیت و قدرت شرکت‌های بزرگ همین باشد.

تحصیلات و هزینه-فایده

استخدام سلسله‌‌ای افراد سطح پایین، کیفیت نیروی کار را پایین می‌آورد. توقع مدیران کاهش پیدا می‌کند. در نتیجه آن‌ها سراغ استخدام افراد باسواد و شایسته نمی‌روند. این مسئله، هم انگیزه یادگیری افراد را کاهش می‌دهد و هم باعث افت کیفیت محصولات و خدمات می‌شود.

درنتیجه چنین اتفاقاتی داشتن سواد بیشتر، تحصیلات دانشگاهی بالاتر و حتی باهوش‌ بودن نه‌تنها باعث یافتن شغل بهتر نمی‌شود، بلکه در مواردی شما را از یافتن یک شغل عادی نیز محروم می‌کند. حتی بررسی‌های علمی نشان داده است که در ایران با بالارفتن تحصیلات، درآمد کاهش پیدا می‌کند.

کیوان اسلامی (دانشگاه مینه‌سوتا) و محمد کریمی (دانشگاه واشنگتن) نشان دادند که درآمد تنزیل‌یافته (به خاطر انتظار بیشتر برای رسیدن به شغل) افراد تحصیل‌کرده پایین می‌آید و آن‌ها برای رسیدن به شغل باید مدت‌زمان بیشتری صبر کنند. این دو محقق نشان دادند که با توجه به هزینه-فایده، تحصیلات سودآور نیست!

این نتیجه بی‌اندازه عجیب، غمگین‌کننده و واقعی است. واقعیتی که چندین ماه با آن دست‌وپنجه نرم کردم و بالاخره آن را پذیرفتم.

آیا تحصیل در دانشگاه به صرفه است؟

یافتن پاسخ این سوال با توجه به آنچه در سطور پیشین آمد چندان سخت نیست. پاسخ مشخص است. خیر. متاسفانه دیگر داشتن تحصیلات دانشگاهی به صرفه نیست و هر چه زودتر جلو ضرر را بگیرید، منفعت کرده‌اید.

اگر به جای تحصیلات دانشگاهی با توجه به مگاترند‌های امروز یک مهارت را به درستی یاد بگیرید، می‌توانید آینده اقتصادی بهتری داشته باشید. به جای زمانی که قرار است صرف دانشگاه بکنید، به یادگیری مهارت‌های لازم در بازار کار بپردازید و شغل کوچکی را آغاز کنید. بعد از چندین سال یعنی زمان لازم برای فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، شما مقداری پس‌انداز دارید، حداقل چهار سال سابقه کار دارید و از همه مهم‌تر می‌توانید مستقل شوید.

 

 

فقط فراموش نکنید که مگاترندها را همواره رصد کنید. زمانی که من آزمون سراسری می‌دادم، رتبه‌های برتر کنکور ریاضی و فیزیک، رشته برق را انتخاب می‌کردند. اما اشتباه بود. الان از بین تمام دوستان من که فارغ‌التحصیل برق هستند، فقط یک نفر در رشته برق مشغول به کار است. همان یک نفر هم کمی خوش‌شانس بود.

در آن روزها کسی نمی‌دانست مگاترند چیست. کسی نمی‌دانست به زودی اینترنت به بخش جدایی‌ناپذیر زندگی بشری تبدیل می‌شود. کسی به فکرش هم خطور نمی‌کرد نوکیا پس از پنج سال ورشکست شود و قرار است اندروید دنیا را تسخیر کند. تازه داستان از این هم عجیب‌تر می‌شود. بعد از اینکه من در دانشگاه ثبت‌نام کردم، گوشی آیفون شرکت اپل معرفی شد. کسی هم نمی‌دانست این گوشی قرار است تعریف تلفن هوشمند را عوض کند و همه دنیا عاشق آن خواهند شد.

مشکل کجاست؟

بی‌اعتبار شدن تحصیلات دانشگاهی مختص ایران نیست. این مسئله فقط ناشی از سو مدیریت نیست. این یک روند جهانی است که سو مدیرت آن را تشدید کرده است. دلیل عمده این روند نیز در دو مبحث خلاصه می‌‌شود.

۱- ارزان شدن آموزش به واسطه گسترش اینترنت مهم‌ترین دلیل است. همان‌طور که در سطور بالا نیز گفتم، گسترش اینترنت ارزان در دنیا و به وجود آمدن دوره‌ها و کتاب‌های آموزش‌های آنلاین، نفس وجود تحصیلات دانشگاهی را زیر سوال برده است.

۲- دلیل دیگر این نکته تغییر فرهنگ دنیای سرمایه‌داری است. در دهه هشتاد میلادی، سیستم سرمایه‌داری به گونه‌ای بودند که هم مدیران و کارفرمایان و هم کارکنان سود معقولی کسب می‌کردند. این سود چشم‌گیر انگیزه فراوانی برای کار و فعالیت‌ اقتصادی و افزایش بازدهی آن ایجاد می‌کرد. امروزه نظام سرمایه‌داری به گونه‌ای است که بیشترین سود فقط نصیب کارفرمایان و سهام‌دارها می‌شود. کارکنان چندان از منافع کار خود بهره‌مند نمی‌شوند. تاثیرات این تغییر فرهنگ را می‌توانید با مقایسه رشد اقتصادی دهه هشتاد و رشد اقتصادی سال‌های اخیر در دنیا ببینید.

بی‌اعتبار شدن تحصیلات دانشگاهی مختص ایران نیست.

این مسئله باعث می‌شوند کارفرمایان به استخدام نیروهای کار ارزان تمایل داشته باشند. طبیعتا کسی که مدت‌ها در دانشگاه علم‌آموزی کرده است، حقوق بیشتری می‌خواهد. در نتیجه احتمال شاغل شدن او نیز کاهش خواهد یافت.

فارغ‌التحصیل دانشگاهی برای اینکه بتواند شاغل شود دو راه در پیش رو دارد. یا باید به شغل‌های نامربوط قانع شود. یا به حقوق کمتر رضایت دهد. که در هر دو حالت ضرر می‌کند.

سخن آخر

با اینکه داشتن تحصیلات دانشگاهی به لحاظ اقتصادی چندان به صرفه نیست، اما مزایای دیگری دارد. اقتصاد فقط بخشی از زندگی است. شاید مهم‌ترین بخش آن نیز نباشد. اما اگر به آن بی‌توجه باشید، ممکن است پشیمانی به بار بیاورد. رشته‌های کمی در ایران وجود دارند که بازار خوبی هم برایشان وجود دارد. مثل رشته‌های حقوق و علوم پزشکی. اگر خواستید در دانشگاه تحصیل کنید، رشته خود را متناسب با علاقه و مگاترندها انتخاب کنید. یا حداقل در کنار تحصیلات دانشگاهی خود، برخی مهارت‌های حرفه‌ای موردنیاز در بازار کار را نیز یاد بگیرید. در ضمن همواره باید یک نکته به خاطر داشته باشید. هیچ تضمینی وجود ندارد که شغلی متناسب با رشته تحصیلی خود پیدا کنید.

شاید تحصیلات دانشگاهی برای عده‌ای سودآور باشد. وقتی می‌گوییم تحصیلات بیشتر از منظر علم آمار سودآور نیست، منظورمان این نیست که هرکس که درس بخواند الزما ضرر می‌کند. اما باید باور کنیم که دوران مدرک‌گرایی به پایان رسیده است.

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : کسب و کار موفق

...
ادامه مطلب
🔵 صخره ای بزرگ جلوی پای اقتصاد

🔵 صخره ای بزرگ جلوی پای اقتصاد

توسط .. علوی در ۴ آذر ۱۳۹۶

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در روز اول سال ۹۴ در حرم مطهر رضوی، با برشمردن برخی از موانع پیش روی بخش تولید، همگان را موظف به تقویت تولید ملی دانستند و فرمودند «همه با هم همکاری کنند تا این صخره‌ی بزرگ را از سر راه حرکت کشور بردارند.»
در این اینفوگرافیک برخی از موانع «رشد تولید ملی» در بیانات رهبر انقلاب مرور شده است.

 

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : کسب و کار موفق

...
ادامه مطلب
♨️ هشتمین نمایشگاه کار شریف

♨️ هشتمین نمایشگاه کار شریف

توسط .. علوی در ۱۲ شهریور ۱۳۹۶

سخن دبیر نمایشگاه :

امروزه با استفاده از آموزه های جهانی به وضوح ضرورت دارد اقتصاد و بازار کار کشور توجه ویژه ای به نیروی انسانی داشته باشد تا زمینه برای خلاقیت تولید محصول یا ارائه خدمتی جدید به مردم فراهم گردد و دراین مسیر سطح خدمات رسانی به جامعه ارتقاء یابد. یکی از وظائف اصلی صنعت که در اینجا صاحبان کسب و کار نامیده میشوند این است که پروژه ای با هدف روشهای جدیداطلاع رسانی نیازهای محیط‌های کار و اجتماع به کارجویان، دانشجویان و فارغ‌التحصیلان تعریف کنند، ضمنا لازم است شرائطی فراهم شود تا کارآفرینان کشور شناسائی شده و با استفاده از مدلهای پیشنهادی شرائط توسعه فضای کسب و کار را در کشور فراهم نمائیم .
از طرفی جذب کارجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور در بازار کار منوط به داشتن توانائیها و ویژگیهایی می‌باشد که بخشی از آنها می‌بایست در طول دوران تحصیل در دانشگاه ایجاد گردد.
بنظر می‌رسد عدم تناسب بین فرایندها و مواد آموزشی رشته‌های تحصیلی موجود در دانشگاهها با مهارت‌ها و توانائیهای مورد نیاز بازار کار، مهمترین عامل موفق نبودن فارغ‌التحصیلان در کاریابی واشتغال می‌باشد. لازم به ذکر است که علاوه بر این مورد، برخی از عوامل بیرونی که خارج از حوزه فعالیت و کنترل نظام آموزش عالی می‌باشد بر اشتغال فارغ‌التحصیلان نیز تاثیر بسزایی دارند.
رفع عواملی که مانع اشتغال کارجویان بویژه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی می‌شوند از یک سو و نبود بستری مناسب برای تقابل مستقیم کارفرمایان و کارجویان بعنوان روشی جدید در اطلاع رسانی نیازهای محیط‌های کار و اجتماع از سویی دیگر، دانشگاه صنعتی شریف را بر آن داشت تا اقدام به بر پایی اولین نمایشگاه ملی کار و آموزش (Job Fair & Training) نماید.
هدف این نمایشگاه و کارگاه‌های آموزشی، در وحله اول معرفی فرصت های شغلی موجود برای کارجویان می باشد و در مراحل بعدی معرفی شرکتها، معرفی کسب و کار جدید، ایده دادن به کارجویان و تازه فارغ التحصیلان برای یافتن شغل آینده، نحوه تعامل و ارتباط با صنعت و ... می‌باشد. از طرفی اینگونه نمایشگاه‌ها فرصت مناسبی را برای شرکت‌ها و سازمان‌ها فراهم می‌آورد تا با تعداد زیادی از نیروهای جویای کار ملاقات کرده و در یک فضای رقابتی نسبت به جذب نفرات مورد نظر خویش اقدام نمایند.

 

اهداف نمایشگاه :

  • معرفی فرصت های شغلی موجود در بازار کار
  • رویارویی مستقیم کارجو و کارفرما
  • امکان جذب نیرو توسط کارفرمایان
  • آشنایی با انتظارات و مهارتهای مورد نیاز کارفرمایان
  • معرفی کارفرمایان و کارآفرینان موفق جامعه درقالب شرکت های کارآفرین
  • معرفی سازمانها وادارات مرتبط و نیمه‌مرتبط با رشته‌تحصیلی
  • شناسایی علایق و استعدادها (خودشناسی شغلی)
  • آشنا شدن کارجویان، دانشجویان و تازه فارغ التحصیلان با طیف متنوع مهارتهای شغلی
  • برپایی کارگاههای آموزشی کار و کاریابی
  • گسترش خدمات مشاوره‌شغلی و استفاده از مشاوران متخصص
  • ایجاد نشریه‌های شغلی در بازار‌کار
  • ایجاد یک محیط جدید و انگیزشی برای تعامل بیشتر کارجو و کارفرما

 

محورهای نمایشگاه و گروه­بندی غرفه­ داران:

1- استخدام:

  • کارفرمایان ( خصوصی، دولتی)
  • دفاتر کاریابی
  • موسسات آموزشی
  • دولت
  • شرکتهای بزرگ

2- آموزش و کارآموزی:

  • دانشگاهها
  • مراکز آموزشی
  • مراکز فنی حرفه ای
  • موسسات آموزشی تخصصی و حرفه ای
  • مراکز آموزش زبان
  • نهادهای اجتماعی
  • مراکز آموزش از راه دور
  • تهییه کنندگان منابع آموزشی

3- مراکز دولتی:

  • نهادها و سازمان های دولتی
  • ادارات مرتبط با استخدام
  • برنامه های آموزشی و استخدامی
  • شهرداری ها
  • وزارتخانه ها
  • بنگاه های محلی توسعه اقتصادی

 

4- کارآفرینی:

  • سازمانهایی که به طور تخصصی در زمینه ترویج کار آفرینی مشغول به کار هستند
  • سازمانهایی که به طور تخصصی در مشاغل کوچک مشغول به کار هستند
  • فراهم کنندگان خدمات و منابع برای شغل های آزاد
  • مشاوران مستقل

5- خدمات شغلی:

  • مراکز خدمات استخدام
  • مراکز خدمات شغلی
  • نویسندگان حرفه ای خلاصه تجربیات (رزومه)
  • مشاوره دهندگان متخصص در زمینه شغل و حرفه

 

زمان نمایشگاه : ۱۶ - ۱۸ مهر ۱۳۹۶

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : کسب و کار موفق

...
ادامه مطلب
💎 ثبت‌نام کسب‌وکارهای نوپا در سالن الکام استارز بیست و سومین نمایشگاه الکامپ آغاز شد

💎 ثبت‌نام کسب‌وکارهای نوپا در سالن الکام استارز بیست و سومین نمایشگاه الکامپ آغاز شد

توسط .. علوی در ۱۹ تیر ۱۳۹۶

کسب‌وکارهای نوپایی که علاقه‌مند به حضور در سالن الکام‌استارز هستند، می‌توانند تا پایان وقت اداری روز سه‌شنبه ۲۰ تیرماه نسبت...

 
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از نظام صنفی یارانه ای کشور،  به ثبت‌نام نهایی و پرداخت وجه خود برای حضور در این بخش از بیست و سومین نمایشگاه الکامپ اقدام کنند. همچنین فرصت تکمیل پوستر استارت‌آپ‌‌های حاضر در غرفه‌های ۴-۵ متری، از ۲۰ تا ۲۵ تیرماه خواهد بود.
سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور امسال نیز برای سومین سال پیاپی در راستای حمایت از کسب‌وکارهای نوپا سالن ۸ و ۹ که از بهترین سالن‌های نمایشگاه بین‌المللی تهران به شمار می‌روند را به استارت‌آپ‌ها اختصاص داده است. علاقه‌مندان تنها با پرداخت شش‌صد هزار تومان، امکان حضور در نمایشگاه الکامپ ۲۰۱۷ را کسب خواهند کرد و سازمان به‌عنوان طرح حمایتی سایر هزینه‌های حضور و تجهیز سالن استارت‌آپ‌‌ها را بر عهده خواهد گرفت.
در سال جاری استارت‌آپ‌ها در سه سطح متفاوت می‌توانند در سالن الکام استارز حضور یابند. گروه نخست که بخش عمده سالن الکام استارز را تشکیل می‌دهد، در فضاهای استاندارد ۴ تا ۵ متری به همراه یک میز یا استند مستقر خواهند شد.
در گروه دوم استارت‌آپ‌‌هایی که علاقه‌مند به حضور در غرفه‌های بزرگ‌تر هستند، قرار دارد. این گروه طبق تعرفه‌های رسمی شرکت سهامی نمایشگاه فرصت حضور در نمایشگاه الکامپ و سالن الکام استارز را خواهند داشت. بدیهی است که حمایت‌های سازمان شامل این دسته از متقاضیان نمی‌شود.
گروه سوم شتاب‌دهنده‌ها و سرمایه‌گذاران خطرپذیری هستند که می‌توانند به همراه استارت‌آپ‌‌های تحت حمایت خود به‌صورت یک جزیره فناوری در سالن الکام استارز حضور یابند.
قوانین و مقررات در فرآیند ثبت‌نام استارت‌آپ‌‌هایی که پیش‌ازاین اقدام به‌پیش ثبت‌نام کردند به این شرح است:
۱- حضور در نمایشگاه با پوشش رسمی
۲- اینترنت برای هر استارت‌آپ بر عهده ایشان است
۳- ورود استند اضافه ممنوع بوده و از برپایی آن جلوگیری خواهد شد. (مربوط به غرفه‌های ۵ متری).
۴- اندازه استندهای چسبی هر غرفه ٦٠ *١٦٠سانتیمتر (٢ عدد) و ۶۵*۸۰ سانتیمتر (١عدد) است که یکی از استندهای ۶۰ *۱۶۰ سانتیمتر توسط نمایشگاه طراحی و نصب می‌شود. (مربوط به غرفه‌های ۵ متری)
۵- هر استارت‌آپ می‌تواند حداکثر دو نفر برای حضور در غرفه‌های ۵ مترمربعی (work station) معرفی کند. در همین راستا هر استارت‌آپ موظف است در هنگام ثبت‌نام نهایی نام و نام خانوادگی افراد حاضر در غرفه را وارد نموده و یک عکس ۴*۳ را جهت صدور کارد تردد به دبیرخانه الکام‌استارز تحویل نماید. به همراه داشتن کارت، برای ورود و خروج غرفه داران الزامی است و در صورت عدم اعلام افراد، مسئولیت ورود و خروج با خود استارت‌آپ خواهد بود.
بیست و سومین نمایشگاه الکترونیک، کامپیوتر و تجارت الکترونیک (الکامپ) از ۳۰ تیرماه تا دوم مردادماه به مدت چهار روز توسط سازمان نظام‌ صنفی رایانه‌ای کشور برگزار خواهد شد و کسب‌وکارهای نوپایی که بر بستر فناوری اطلاعات ایجادشده و به فعالیت می‌پردازند، می‌توانند جهت حضور در این نمایشگاه اقدام کنند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : http://iransbiz.ir/1396/04/19/342/

...
ادامه مطلب
۲۰ دلیل اصلی شکست استارت آپ 🔑

۲۰ دلیل اصلی شکست استارت آپ 🔑

توسط .. علوی در ۲۰ خرداد ۱۳۹۶

بر اساس آنالیز ۱۰۱ استارت آپ پس از شکست

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از :  http://iransbiz.ir/1396/03/20/330/

...
ادامه مطلب
🚩 مدیریت در عصر دیجیتال

🚩 مدیریت در عصر دیجیتال

توسط .. علوی در ۱۶ فروردين ۱۳۹۶

همایش «مدیریت در عصر دیجیتال» :

همایش «مدیریت در عصر دیجیتال» در سـوم اردیبهشـت ۱۳۹۶ با هدف آماده‌کـردن مدیـران کشــور برای مواجهه با چالش­‌های عصر دیجیتال، با حضور ارزشمند و تکرارنشدنی «پروفسور چارلز هَندی» ،‌ از افراد برجسته در توسعه London Business School و متفکر تاثیرگذار اروپایی در حوزه‌​ی مدیریت و هم‌چنین اساتید برجسته آموزشی کشور برگزار خواهد شد.

گردهمایی مدیـران و صاحب‌نظران علم مدیریت برای ایجاد فضای تعادل و تبادل علمی و حرفه‌ای و استفاده از نظر کارشناسان سطح ملی و بین‌​المللی فرصتی مناسب برای درک هر چه بهتر ویژگی‌​های مدیران و سازمان‌​ها در این عصر خواهد بود.

محورهای همایش:

– درک راهبردی از تغییرات فضا و ماهیت کسب‌وکار با ظهور انقلاب دیجیتال

–  بازآفرینی خود برای عصر دیجیتال

مخاطبان همایش:

همایش بنا بر این گذاشته شده است که فضای تغییرات انقلابی و ناپیوسته​‌ی ناشی از ظهور عصر دیجیتال، در ابعاد مختلف مدیریت اعم از موارد زیر ترسیم و درکی شایسته برای اقدامات بعدی حاصل شود:

  • درک راهبردی از تغییرات فضا و ماهیت کسب‌وکار با ظهور انقلاب دیجیتال
  • بازآفرینی خود برای عصر دیجیتال

بنابراین مخاطب این همایش کلیه مدیران در کلیه سطوح به ویژه مدیران ارشد و تصمیم‌​سازان استراتژیک، کارآفرینان و علاقه‌مندان به راه‌​اندازی و توسعه کسب‌وکارهای جدید هستند که نیاز است بینشی صحیح نسبت به آینده کسب‌وکار داشته باشند. هم‌چنین سیاست‌​گذاران که با شناخت فضای عصر دیجیتال، می‌توانند زمینه‌​های موفقیت سازمان‌​ها، تجارت و کسب‌وکارها را در آینده فراهم آورند و در آستانه انقلاب چهارم صنعتی، این بار برخلاف سه انقلاب صنعتی اخیر، پیشتازانه به توسعه سریع کسب‌وکارهای نسل دیجیتال و جبران عقب‌​ماندگی صنعتی تاریخی کشور کمک کنند.

بنابراین به طور کلی افراد زیر مخاطبان مناسبی برای همایش محسوب می‌​شوند:

  •    مدیران (دولتی و خصوصی) و کارآفرینان
  •    سیاست‌​گذاران
  •    دانش­جویان، استادان و صاحب​نظران مدیریت
  •    علاقه‌​مندان و دست​اندرکاران حوزه دیجیتال

برگزارکننده همایش:

⁣موسسه‌ی معنا به عنوان یک موسسه توسعه مدیریت پیشرو و تنها مدرسه کسب‌وکار تایید صلاحیت شده در بنیاد اروپایی مدیریت –EFMD– در کشور و در راستای تحقق شعار «مدیریت برای زندگی»، در تاریخ سوم اردیبهشت ماه ۹۶ همایش «مدیریت در عصر دیجیتال» را برگزار خواهد کرد.

از آن‌جا که هدف معنا، کمک به توسعه مدیران و سازمان‌ها برای رقابت‌پذیر شدن در سطح جهانی است و در دنیای امروز بدون توجه به مساله انقلاب دیجیتالی و تاثیرات عمیق آن بر شیوه زندگی و کسب‌وکار این مهم امکان‌پذیر نیست، این همایش با رویکرد آشنایی مدیران با چالش‌های کسب‌وکار در عصر دیجیتال برگزار خواهد شد.

به همین منظور، با افتخار از «پروفسور چارلز هَندی» دعوت شد تا به عنوان یکی از تاثیرگذارترین صاحب‌نظران تاریخ مدیریت، شایستگی‌های ضروری برای مواجهه با تغییرات انقلابی عصر دیجیتال را به عنوان سخنران کلیدی همایش، تشریح و تبیین کنند.

گواهینامه همایش:

به شرکت‌کنندگان در همایش در همایش گواهینامه معتبر با مجوز “مرکز آموزش و پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری” اعطا می‌شود.

پوستر همایش

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : digitalera-imtd.com

...
ادامه مطلب
💰 ششمین کنفرانس بین المللی مدیریت ارزش آفرین

💰 ششمین کنفرانس بین المللی مدیریت ارزش آفرین

توسط .. علوی در ۴ اسفند ۱۳۹۵

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : km.sharif.ir/conference

...
ادامه مطلب
اقتصاد گیگ؛ وقتی رئیس‌ تان یک الگوریتم است !!

اقتصاد گیگ؛ وقتی رئیس‌ تان یک الگوریتم است !!

توسط .. علوی در ۱۷ بهمن ۱۳۹۵

با ظهور و پیشرفت مدل‌های کسب و کاری چون اوبر (یا مشابه وطنی آن اسنپ)، بسیاری از افراد بدون اینکه متوجه باشند برای یک الگوریتم کار می‌کنند.

 اگر تا به حال درباره‌ی اقتصاد گیگ (Gig Economy) چیزی نشنیده‌اید، لازم نیست نگران باشید؛ زیرا این پدیده به قدری جدید است که هنگام جستجو درباره‌ی آن تازه متوجه می‌شوید هنوز وارد بسیاری از فرهنگ‌های لغت نشده است. دیکشنری کمبریج اقتصاد گیگ را اینگونه تعریف می‌کند:

«روشی از اشتغال که در آن به جای کار کردن برای یک کارفرمای مشخص، افراد به کارهای پاره وقت و جدا از یکدیگری مشغول می‌شوند که هر کدام از آن‌ها درآمد مجزای خود را دارند.»

شاید این تعریف کمی گیج کننده باشد. برای درک بهتر اقتصاد گیگ، بررسی چند نمونه از کسب و کارهای بر مبنای آن راهگشا است.

شورش الگوریتمی

تابستان گذشته در لندن تظاهراتی بر پا شد که در آن افراد با در دست داشتن پلاکاردهایی که روی آن نوشته بود «ما انسان هستیم، نه ابزار دست اوبر!» راهپیمایی می‌کردند. اما چیزی که این راهپیمایی و اعتراض را از نمونه‌های مشابه خود متمایز می‌کرد، این نکته بود که افراد شرکت کننده در آن نه محل کار مشخصی داشتند و نه در استخدام شرکتی بودند. شخص خاصی بر این افراد ریاست نمی‌کرد؛ بلکه تنها یک الگوریتم از طریق تلفن هوشمند آن‌ها را مدیریت می‌کرد. در انتها، موضوع اعتراض این افراد از تمام چیزهایی که گفته شد، جالب‌تر است: آپدیت جدید یک اپلیکیشن!

سرویس UberEats ژوئن سال جاری در لندن افتتاح شد. شعار سرویس جدید اوبر این بود:

«غذاهای رستوران‌های مورد علاقه‌ی خود در لندن را با سرعت اوبر دریافت کنید.»

اوبر برای جذب پیک‌های مستقل، در ابتدا پیشنهاد دستمزد ۲۰ پوند در ساعت داده بود؛ اما با افزایش تقاضا، اوبر شروع به کاهش دادن دستمزدها کرد. ماه آگوست، دستمزد ساعتی جای خود را به فرمول پرداختی عجیب و غریبی داد؛ ۳.۳ پوند برای هر محموله، به اضافه‌ی ۱ پوند در هر مایل، منهای ۲۵ درصد «پورسانت سرویس اوبر»، به اضافه‌ی ۵ پوند پاداش هر ارسال. سپس پیک‌ها متوجه شدند که با یک آپدیت جدید اپلیکیشن، «پاداش ارسال» به ۴ پوند در زمان ناهار و شام، و ۳ پوند در زمان ناهار و شامِ آخر هفته کاهش یافته و در بقیه‌ی زمان‌ها نیز کلا حذف شده است.

بسیاری از افراد برای پیوستن به سرویس‌هایی چون اوبر، کار تمام وقت خود را رها می‌کنند

بسیاری از معترضان پیک‌های حرفه‌ای هستند که برای دریافت دستمزد بیشتر، کار رسمی خود را رها کرده بودند تا به‌صورت تمام وقت برای اوبر کار کنند و حالا فکر می‌کنند اوبر به آن‌ها کلک زده است. یکی از تظاهر کنندگان می‌گوید از این که بسیاری از رفقای خود را تشویق به ترک شغل و پیوستن به UberEats کرده بود، احساس گناه و پشیمانی می‌کند.

سوال جالبی که اینجا مطرح می‌شود این است که اصلا این پیک‌ها چگونه توانستند یکدیگر را پیدا کنند؟ وقتی برای یک اپلیکیشن کار می‌کنید، پیدا کردن همکارانتان به سادگی یافتن کارکنان یک شرکت سنتی که مکان و دفتر مشخصی دارد نیست. پیک‌های اوبر برای یافتن یکدیگر و تظاهرات در لندن از تکنیک جالبی استفاده کرده بودند. آن‌ها با استفاده از اپلیکیشن اوبر به عنوان یک مشتری معمولی، برای خود غذا سفارش می‌دادند و زمانی که یکی از همکاران ندیده و نشناخته‌شان غذا را به آن‌ها می‌رساند، او را از جریان تظاهرات مطلع می‌ساختند؛ شورش الگوریتمی در برابر مدیریت الگوریتمی!

مدیریت الگوریتمی و اقتصاد گیگ

برآورد دقیقی از مقیاس اقتصاد گیگ در سطح جهانی وجود ندارد؛ اما در ایالات متحده، به‌تنهایی ۸۰۰ هزار نفر از این طریق (شرکت‌های چون TaskRabbit، Lyft، Uber و Deliveroo) بدون اینکه در استخدام کسی باشند، امرار معاش می‌کنند. اصطلاح «مدیریت الگوریتمی» (algorithmic management) که سال گذشته توسط «موسسه‌ی تعامل انسان و کامپیوتر» در دانشگاه کارنگی ملون ابداع شد، عامل اصلی به وجود آمدن اقتصاد گیگ در نظر گرفته می‌شود. برای شرکت‌هایی چون اوبر که خواهان ایجاد «حمل و نقلی قابل اعتماد» هستند، مدیریت الگوریتمی مشکل آموزش، پیگیری و ارزیابی وضعیت تعداد زیادی از کارکنان غیر حرفه‌ای را که حتی در استخدام شرکت نیستند، حل می‌کند تا در نتیجه شرکت بتواند سرویسی سریع، استاندارد و بدون نقص ارائه کند.

مدیریت الگوریتمی مشکل آموزش، پیگیری و ارزیابی تعداد زیادی از کارکنان غیر حرفه‌ای را حل می‌کند

کسانی که از مدیریت الگوریتمی دفاع می‌کنند، عقیده دارند این نوع مدیریت فرصت‌های جدید شغلی به وجود می‌آورد و در بخش‌هایی از بازار کار که به ناکارآمدی، عدم شفافیت و کارفرمایان ظالم مشهور است، بهینگی، شفافیت و عدالت را با خود به همراه خواهد آورد. اما تظاهرات و اعتصابات تابستان گذشته در لندن نشان می‌دهد کسانی که در این اقتصاد کار می‌کنند، چندان هم از وضعیت آن راضی نیستند و عقیده دارند به جای اینکه از دست «کارفرمای ظالم» قبلی خلاص شوند و خودشان رئیس خودشان باشند، حالا این تلفن هوشمندشان است که به نحوی ناعادلانه مدیریتشان می‌کند. اما یک الگوریتم چگونه می‌تواند ظالم و بی انصاف باشد؟

الگوریتم‌های ظالم

سال ۲۰۱۳، سرویس ارسال غذایی با نام «دلیورو» (Deliveroo) در لندن تاسیس شد. دلیورو که با ارزشی نیم میلیارد دلاری، یکی از موفق‌ترین استارتاپ‌های اروپا محسوب می‌شود، هم اکنون با داشتن بیش از ۲۰ هزار نفر پیک در ۸۴ شهر و ۱۲ کشور دنیا حضور دارد.

هنگامی که شخصی توسط دلیورو غذا سفارش می‌دهد، نوتیفیکیشنی روی تلفن هوشمند نزدیک‌ترین پیک به رستوران مورد نظر به نمایش در می‌آید که تنها ۳۰ ثانیه فرصت برای قبول آن و فشردن دکمه‌ی «Accept delivery» وجود دارد. در این نوتیفیکیشن تنها آدرس رستوران نمایش داده می‌شود و اپلیکیشن تا زمانی که غذا را از رستوران تحویل نگرفته باشید، به شما نمی‌گوید آدرس مقصد غذا کجا است. وقتی هم که غذا را از رستوران تحویل گرفتید، اگر آدرس محل تحویل غذا بسیار دور باشد یا به هر دلیلی نخواهید به آن مکان بروید، مسئولیت رد کردن درخواست بر عهده‌ی خودتان است و روی پروفایل کاری‌تان در اپلیکیشن تأثیر منفی می‌گذارد.

رانندگان اوبر نیز در سرتاسر دنیا تحت کنترل الگوریتم‌های مشابه هستند. درست است که زمان کار کردن به انتخاب خودشان است، اما وقتی وارد اپلیکیشن شوند، تنها ۱۰ تا ۲۰ ثانیه فرصت دارند تا به «درخواست‌های تاکسی» اپلیکیشن پاسخ مثبت بدهند و این درحالی است که مقصد مسافر به آن‌ها گفته نمی‌شود. اگر هم سه درخواست تاکسی را به صورت پشت سر هم از دست بدهند، به صورت اتوماتیک از اپلیکیشن لاگ اوت خواهند شد و ۲ دقیقه طول خواهد کشید تا دوباره بتوانند به حساب کاربری‌شان وارد شوند.

آینده‌ی مدیریت یا بازگشت به دوران استثمار کارگران؟

مدیریت الگوریتمی ممکن است برای بسیاری از افراد، آینده‌ی مدیریت به نظر برسد؛ اما برای بسیاری، یادآور دوران سیاه مدیریت ظالمانه در اوایل قرن بیستم میلادی است. صد سال پیش تئوری جدیدی با نام «مدیریت علمی» (scientific management) توسطفردریک تیلور در آمریکا به شهرت رسید و به‌سرعت در تمامی کارخانه‌های کشور به کار گرفته شد.

تیلور در دوران جوانی برای اینکه بتواند از پس هزینه‌های تحصیل در دانشگاه هاروارد بر بیابد، به کار در یک کارخانه‌ی هیدرولیک مشغول شده بود. او پس از مدتی کار متوجه شد در کارخانه‌ها دو قانون نانوشته‌ی کلی بین کارگر و کارفرما وجود دارد: کارگران تا جایی که می‌توانستند آهسته و کم کار می‌کردند و کارفرما نیز تا جایی که می‌توانست به آن‌ها کم حقوق می‌داد.

تیلور سپس به این فکر افتاد که مجموعه‌ای از قوانین، مقررات و فرمول‌ها را برای بهینه کردن مدیریت نیروی کار ایجاد کند. او برای این منظور پیشنهاد داد مدیرانی مجهز به دستگاه‌های زمان‌سنج و دفترچه یادداشت در سالن تولید کارخانه حضور داشته باشند و با بررسی زمان لازم برای به انجام رسیدن هر مرحله از تولید، بهینه‌ترین روش‌های ممکن را پیدا کنند. تیلور بعدها در سال ۱۹۱۱ تئوری خود را در کتابی با نام «مبانی مدیریت علمی» منتشر کرد. در قسمتی از این کتاب آمده است:

شاید مهم‌ترین عنصر در مدیریت علمی، ایده‌ی «شرح وظیفه» باشد. شرح وظیفه نه‌تنها مشخص می‌کند که هر کس باید دقیقا چه کاری انجام بدهد، بلکه زمان دقیق مجاز برای انجام آن کار را نیز تعیین می‌کند.

تیلور بسیاری از ایده‌های خود را روی ۶۰۰ نیروی کار یک کارخانه‌ی فولاد به بوته‌ی آزمایش گذاشت. برای مثال، او به این نتیجه رسیده بود که بهینه‌ترین روش برای بیل زدن، با جابجایی ۹.۵ کیلوگرم جرم در هر بیل حاصل می‌شود. او سپس بیل‌هایی کوچک برای سنگ معدن و بیل‌هایی بزرگ برای جابجایی خاکستر سفارش داد که هر دو ظرفیتی برابر با ۹.۵ کیلوگرم از ماده‌ی مورد نظر داشتند. کارگران هر روز صبح به دفتری مراجعه می‌کردند که در آنجا یک تکه کاغذ حاوی اطلاعات لازم برای انتخاب ابزار مورد نیاز، و قطعه‌ی دیگری کاغذ که در برگیرنده‌ی عملکرد روز گذشته‌شان بود به آن‌ها داده می‌شد.

بسیاری از روش‌های مدیریتی نوین همچنان تحت تاثیر تئوری «مدیریت علمی» فردریک تیلور هستند

بسیاری از این کارگران خارجی بودند و سواد خواندن و نوشتن نداشتند. برای همین تیلور کاغذهای عملکرد را در رنگ‌های مختلف تهیه می‌کرد. برای مثال، رنگ زرد نشان می‌داد که عملکرد کارگر پایین‌تر از حد انتظار بوده است و در نتیجه نتوانسته است به میزان دستمزد ۱.۸۵ دلار روزانه‌ی خود دست پیدا کند. می‌توان تصور کرد که کارگران بیچاره برای رسیدن به دستمزد مقرر روزانه تحت چه فشاری بوده‌اند.

چارلز هارا، صاحب کارخانه‌ی استیل میدویل به تیلور گفته بود:

می‌دانی می‌خواهم با این چند میلیون دلار اضافه که به لطف روش‌های تو به دست آمده چکار کنم؟ مجهزترین تیمارستانی را که جهان تا به حال به خود دیده است، خواهم ساخت و یک طبقه‌ی کامل آن را به تو اختصاص خواهم داد.

با این وجود، مدیریت علمی توانست در اوایل قرن بیستم میلادی در آمریکا به موفقیت چشمگیری دست پیدا کند. همین تئوری بود که خطوط تولید عظیم هنری فورد را ممکن ساخت و اثرات آن را هنوز هم در کارخانه‌های سرتاسر دنیا می‌توان یافت؛ با این تفاوت که تکنولوژی‌های جدید جای «دفتر یادداشت و زمان‌سنج» تیلور را گرفته‌اند.

برده‌داری نوین

بسیاری از کارگران انبارهای شرکت‌های بزرگی چون آمازون از دستگاه‌های قابل حملی استفاده می‌کنند که به آن‌ها دستورالعمل قدم به قدمِ پیدا کردن بسته‌ای خاص از قفسه‌ای خاص را می‌دهد. همین دستگاه زمان متوسط برداشتن و تحویل بسته توسط هر کارگر را اندازه‌گیری می‌کند.

شاید برای یک ورزشکار حرفه‌ای که از شغل خود لذت می‌برد، گزارش عملکرد کاری و پاداش و تنبیه بر مبنای آن، جالب و حتی لذت بخش باشد؛ اما برای کسی که از ناچاری و برای فراهم کردن هزینه‌ی زندگی در انبارهای آمازون کار می‌کند، چنین سیستمی مانند کابوسی برآمده از کتاب ۱۹۸۴ جورج اورول است.

ارمیا پراسل، استاد حقوق دانشگاه آکسفورد، تکنیک‌های مدیریت الگوریتمی را که شرکت‌هایی چون اوبر و دلیورو از آن‌ها استفاده می‌کنند، تیلوریسم ۲ (Taylorism 2.0) می‌نامد. او در این باره می‌گوید:

الگوریتم‌ها درجه‌ای از کنترل و نظارت روی نیروی کار را فراهم می‌کنند که حتی سرسخت‌ترین تیلوریست‌ها نیز نمی‌توانستند آن را در خواب ببینند.

مقصد بعدی مدیریت الگوریتمی، بخش خدمات است. کارگرانی که در صنعت خدمات مانند خرده‌فروشی‌ها و رستوران‌ها مشغول به فعالیت هستند، تا به امروز از ایده‌های تیلور در امان بوده‌اند. ارزیابی عملکرد کارگران فعال در بخش‌های خدماتی تا پیش از این بسیار دشوار بوده است؛ اما به لطف تکنولوژی‌های جدید مانند اینترنت اشیاء و مدیریت الگوریتمی، ایده‌های فردریک تیلور به این بخش نیز نفوذ خواهند کرد.

الگوریتم اهمیتی به نژاد، رنگ پوست، جنسیت یا مذهب افراد نمی‌دهد

بسیاری از مدافعان مدیریت الگوریتمی عقیده دارند این روش مزایای فراوانی با خود به همراه می‌آورد. برای مثال، الگوریتم در میان کارگران آشنا و فامیل ندارد که به آن‌ها پاداش خلاف عرف بدهد. همچنین برای یک الگوریتم، مشخصه‌هایی چون نژاد، رنگ پوست، جنسیت یا مذهب اهمیتی ندارد.

از طرفی منتقدان مدیریت الگوریتمی عقیده دارند که این روش به راهی برای دور زدن قوانین مربوط به حداقل دستمزد تبدیل شده است. شرکت‌های بر مبنای اقتصاد گیگ از بسیاری جهات شبیه به کارفرمایان سنتی هستند؛ اما هیچ کدام از مسئولیت‌های آن‌ها (مانند حداقل دستمزد، تحت پوشش بیمه قرار دادن کارکنان و پرداخت پاداش‌های مناسبتی) را ندارند. درست است که الگوریتم بین انسان‌ها تبعیض قائل نمی‌شود، اما از طرفی نمی‌توانید با الگوریتم صحبت کنید و به او توضیح بدهید که همسرتان به‌تازگی وضع حمل کرده است.

اما با تمام این اوصاف، آنچه غیر قابل انکار است؛ نتیجه‌ی نهایی اقتصاد گیگ برای مصرف‌کننده است. هرچقدر این نوع مدیریت برای کارگران و کارمندان ظالمانه باشد، در نهایت منجر به رسیدن سرویس و کالایی بهتر و ارزان‌تر به دست مشتری می‌شود. بسیاری از منتقدان اقتصاد گیگ مشکلی با استفاده از محصولات تولیدشده در شرایط ظالمانه‌ی کاری در کشورهای در حال توسعه ندارند. شاید بسیاری از این افراد از تلفن هوشمند یا البسه‌ای استفاده کنند که قیمت ارزان آن‌ها به لطف ساخته شدن در شرایط سخت کاری در چین و بنگلادش میسر شده باشد.

در نهایت شاید خود فردریک تیلور بهترین پیش‌بینی را درباره‌ی آینده‌ی اقتصاد گیگ و مدیریت الگوریتمی داشته باشد. او در سال ۱۹۱۱ در کتاب خود درباره‌ی آینده‌ی «مدیریت علمی» نوشته بود:

در نگاه اول، ما تنها دو بازیگر در این داستان می‌بینیم: «نیروی کار» و «کارفرما». اکثر ما بازیگر سوم را نادیده می‌گیریم. مردم، بزرگ‌ترین بازیگر این داستان هستند؛ مشتریانی که محصول را از دو بازیگر اول خریداری می‌کنند. در پایان، این مردم هستند که نحوه‌ی کار را بر کارگر و کارفرما تحمیل خواهند کرد.

نظر شما راجع به اقتصاد گیگ و مدیریت الگوریتمی چیست؟ آیا روش جدید، منجر به افزایش بهره‌وری خواهد شد و به نفع کارکنان خواهد بود یا آن را سیستمی ظالمانه و تنها به سود کارفرمایان می‌دانید؟


ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از :‌  www.zoomit.ir

...
ادامه مطلب
هفتمین نمایشگاه کار دانشگاه صنعتی شریف 🖋

هفتمین نمایشگاه کار دانشگاه صنعتی شریف 🖋

توسط .. علوی در ۱۶ بهمن ۱۳۹۵

 هفتمین نمایشگاه کار دانشگاه صنعتی شریف در تاریخ ۱ الی ۳ اسفندماه ۱۳۹۵ در دانشگاه صنعتی شریف برگزار خواهد گردیدعلاقه مندان می توانند جهت حضور در نمایشگاه در وب سایت این برنامه ثبت نام نمایندنمایشگاه کار، رویدادی است که تعداد زیادی از جویندگان کار و شرکت ها بمنظور تبادل اطلاعات در رابطه با مشاغل مورد نیاز و معرفی شرکت هایشان در آن، بصورت فصلی و یا سالیانه برگزار می گردد که می توان از آن بعنوان نمایشگاه فرصت های شغلی یاد کرد بنحوی که فرصت های فراوان کاری و کارآفرینی در اکثر زمینه های تحصیلی برای دانشجویان و تازه فارغ التحصیلان ارائه می شوداینگونه نمایشگاهها فرصت مناسبی را برای شرکت ها و سازمان ها فراهم می آورد تا با تعداد زیادی از نیروهای جویای کار ملاقات کرده و در یک فضای رقابتی نسبت به جذب نفرات مورد نظر خویش اقدام نمایندرفع عواملی که مانع اشتغال فارغ التحصیلان می شوند از یک سو و نبود بستری مناسب برای تقابل مستقیم شرکت ها و دانشجویان بعنوان روشی جدید در اطلاع رسانی نیازهای محیط های کار و اجتماع از سویی دیگر، دانشگاه صنعتی شریف را بر آن داشت تا اقدام به بر پایی هفتمین نمایشگاه کار نمایدهدف این نمایشگاه و کارگاه های آموزشی، معرفی شرکت ها، معرفی کسب و کار جدید، ایده دادن به دانشجویان و تازه فارغ التحصیلان برای یافتن شغل آینده، نحوه تعامل و ارتباط با صنعت و … می باشدبازدید از نمایشگاه کار برای عموم در صورت ثبت نام در سایت نمایشگاه، رایگان استاما همراه داشتن پرینت فرم ثبت نام در ایام برگزاری نمایشگاه، الزامی است

————————-

زمان برگزاری: ۱ الی ۳ اسفندماه ۱۳۹۵- محل برگزاریدانشگاه صنعتی شریف

...
ادامه مطلب