عمده کارگاه های مبل و منبت تویسرکان در روستاهای این شهرستان است و در این میان تعداد کارگاه ها در اشترمل، جیجانکوه، سید شهاب و عین آباد بیشتر از سایر روستاها است به گونه ای که به گفته «سعدی عبدلی» بخش دار مرکزی تویسرکان تنها در روستای اشترمل 490 کارگاه فعال وجود دارد که تعدادی از این کارگاه ها خانگی است. به گزارش خبرنگار رودآور؛ هنر مبل و منبت گرچه در برخی از نقاط کشور خودنمایی می کند، اما همه این صنعت دست توسط تویسرکانی ها را بیشتر می پسندند. عمده کارگاه های مبل و منبت تویسرکان در روستاهای این شهرستان است و در این میان تعداد کارگاه ها در اشترمل، جیجانکوه، سید شهاب و عین آباد بیشتر از سایر روستاها است به گونه ای که به گفته «سعدی عبدلی» بخش دار مرکزی تویسرکان تنها در روستای اشترمل 490 کارگاه فعال وجود دارد که تعدادی از این کارگاه ها خانگی است.

  

او عنوان کرد که 60 روستا در این بخش است و در حدود 30 درصد از روستاییان در شغل منبت کاری فعالیت دارند. بخش دار مرکزی تویسرکانی در ادامه افزود:  40 درصد از اهالی روستای اشترمل یعنی در حدود یک هزار و 874 به صنعت دست منبت کاری روی آورده اند که 35 نفر از این تعداد از بانوان روستایی هستند. سعدی عبدلی عنوان کرد: بانوان روستایی به رشته فرشبافی نیز علاقه بسیاری دارند و طرح های بی نظیری را بر روی فرش های خود نقش می بندند. در کنار عمده خانه های این روستا کارگاه های کوچک مبل و منبت را مشاهده می کنیم، حتی شده در یک اتاق دو در چهار و شاید هم کوچکتر اهالی دست به کار شده و آستین های همت خود را برای تحقق اقتصادمقاومتی بالا زده اند و از آن جا که کارگاه ها در نزدیکی محل کارشان است اعضای خانواده با سرپرستان خود همسو و هم کار می شوند و فرزندان هم از همین دوران کودکی مبل ومنبت کاری را می آموزند و همچون فردی کارآفرین تربیت می شوند. به یکی از کارگاه های این روستا می رویم، بوی چوب و صدای اره و چکش منبت کاری و خرده های چوب ریخته شده در کارگاه توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند و مدادی که بر دست منبت کار روستایی است تا نقش های زیبا را بر چوب های گردو نقش ببندد.

 . 

سوری می گوید که از دوران کودکی به منبت کاری روی آورده است و سالیان سال با کمک برادر خود در کارگاه مبل و منبتی هر چند کوچک فعالیت کرده و معیشت خود را تأمین می کند. او از طرح و نقش ویژه این روستا به نام نقش گلریز هم حرف ها بسیار می زند، آن جاکه با وجود وارد شدن دستگاه های سی.ان.سی و به دنبال آن بیکار شدن تعداد قابل توجهی از کارگران منبت کار، هنوز این هنر دست یک سر و گردن از دستگاه مورد نظر بهتر عمل می کند. سوری ادامه داد: گرچه هنردست هنرمندان و صنعت مبل و منبت تویسرکان این روزها با ورود این دستگاه ها دستخوش تغیراتی شده است، اما خوشبختانه نمی توان با دستگاه سی.ان.سی طرح گلریز که به طور عمده ویژه منبت کاران روستای اشترمل است بر روی چوب ها نقش بست و این هنر به طور کلی از زیردست هنرمندان خارج نشده است. او می گوید: ابتدا چوب های گردو که تشکیل شده از قطعه های بزرگی است برش داده می شود و سختی کار هم در همین ابتدا است، جایی که تنه های چوب های بزرگ باید بریده شود، چوب های قطعه قطعه شده کم کم برای نقش بستن آماده و طرح های متنوع بر روی آنان کشیده می شود، سپس با ابزارهای مخصوص منبت کاری کنده کاری شده و آن جا که نیاز باشد به هم چسبانده می شوند و در نهایت مبل ساخته می شود و یا ساعت ایستاده ای خودنمایی می کند.

   

یکی دیگر از منبت کاران تویسرکانی هم عنوان کرد: نقش های حک شده بر روی چوب های قطعه قطعه شده با چند نوع قلم و اسکنه ای فلزی کنده کاری می شود، گاهی طرح ها نقوش اسلیمی یا خطوط کوفی است و گاهی دیگر ترکیبی از ختایی و گل، مرغ، شیر و فیل و طرح های هخامنشی هم را باید بر آن اضافه کرد. منبت کار دیگری هم که از اهالی روستای اشترمل است می گوید: اگر به بازار مبل و منبت ملایر سری بزنیم تعداد قابل توجهی از اهالی این روستا و یا دیگر روستاها را می بینیم که به آن شهر رفته اند به شغل منبت و منبت در ملایر مشغول هستند و شاید به نوعی به آنان این هنر دست را می آموزند. او ادامه می دهد: ملایر از موقعیت جغرافیایی بین شهری مناسبی تری نسبت به تویسرکان برخوردار است و تویسرکان محصور در کوه ها و از نظر امکانات زیربنایی همچون راه ها آنچنان در سال های گذشته پیشرفتی که باید کمک کار فعالان حوزه مبل و منبت داشته باشد، نداشته است. سوری ابراز امیدواری کرد که با برنامه ریزی مسئولان چاره ای برای بازاریابی حاصل دست رنج منبت کاران تویسرکانی اندیشده شود و زمینه آن فراهم شود تا آنان در نمایشگاه های بزرگ مبل و منبت در سطح کشور حضور یابند تا هنر دست خود را عرضه کنند.

    

منبت کاران این روستا به صورت خودجوش به دنبال برگزاری جشنواره مبل و منبت هستند، جشنوارهای که نوید بخش روزهای خوشی برای آن است تا در کم توجهی تنی چند از مسئولان، خود آستین های همت را برای معرفی مبل و منبت تویسرکان به سراسر کشور بالا بزنند. به گزارش خبرنگار رودآور؛ کارگاه های کوچک مبل و منبت به عنوان یکی از صنایع دستی تویسرکان را می توان از سرمایه های ارزشمند اقتصادی این شهرستان نام برد که البته با عدم پیگیری های مناسب متولیان امر آن طور که باید و شاید سبب ساز رونق اقتصادی در تویسرکان نشده است. «جعفری» رییس اتحادیه مبل و منبت تویسرکان با بیش از ۳۳ سال سابقه کار حدود پنج سال است که با توجه به مشکلات پیش روی منبت،  کارگاه خود را نیمه تعطیل کرده است. او می گوید طی مدت فعالیت خود در قسمت های مختلف فعالیت استاد کار شده و از نقشه کشی و طراحی تا مقار زنی را انجام می دهد.

 . 

وی با بیان مشکلات عمده این عرصه به نبود نمایشگاه و محل عرضه مستیم مبل و منبت اشاره کرد و خواستار حضور سرمایه گذار و حذف دلالان شد. رییس اتحادیه مبل و منبت تویسرکان با تشکر از اداره میراث فرهنگی شهرستان ایجاد شهرک یا مجتمعی مشتمل بر تولید تا عرضه منبت در شهرستان را پیشنهاد داد و افزود "مهم نیست این مجموعه تحت نظر چه ارگان و اداره و سازمانی باشد فقط هدفش ایجاد اشتغال جوانان باشد هم کافی است". جعفری از مشکلات عرصه مبل و منبت تویسرکان را عدم راهکاری مناسب در راستای ارائه الگوهای موفق برای نسل جوان در این عرصه عنوان کرد و گفت: از ظرفیت های این شهرستان حضور استادکارهای ماهر و مراکز آموزش فنی و حرفه ای است. امید آن که مسئولان امر بیش از پیش به هنر دست منبت کاران تویسرکانی توجه ای ویژه داشته باشند و رکود اقتصاد حاکم بر بازار شهرستان را که وابسته به باغات گردو است و هرزچندگاهی با سرمازدگی و یا خشکسالی دچار نوسان می شود را با پویاتر شدن صعنت مبل و منبت نجات دهند.

 . 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : کسب و کار موفق

کُمشِچـِه شهری در بخش حبیب آباد از شهرستان برخوار در استان اصفهان ایران است. شهر نان ایران، اکثر مردم این شهر به شغل نانوایی مشغول هستند. در این شهر نانوایی‌های سنتی و صنعت بسیاری وجود دارد. این شهر دارای معادن گچ خاکی است.

جغرافیای سیاسی، انسانی، اقتصادی

این شهر تابع شهرستان برخوار و یکی از سه شهر بخش حبیب آباد می‌باشد. کمشچه در حدود ۲۰ کیلومتری شمال شهر اصفهان واقع شده‌است.

جمعیت این شهر بر طبق سرشماری جمعیت سال ۱۳۹۵ هجری شمسی برابر با ۵۱۰۰ نفر بوده‌است.

در این شهر نزدیک به ۳۰۰ واحد کارگاه نانوایی وجود دارد که تعداد زیادی از مردم این شهر در این کارگاه‌ها مشغول کارند. این شهر یک شهرک صنعتی نیز دارد که حدود ۲۰ درصد مردم این شهر در آن شهرک مشغول کارند. کمشچه به لطف کارگاه‌های نانوایی، شهرک صنعتی و البته تلاش و پشتکار مردم آن معضلی به نام بیکاری ندارد.

کمشچه در سال ۱۳۸۱ خورشیدی به عنوان شهر شناخته شد.

آمار ابتلاء به بیماریهای غیرواگیر نظیر دیابت، چاقی، سکته، سرطان و فشارخون در دنیا شتاب گرفته و ۶۰% علل مرگ را به خود اختصاص داده است. از هر ۵ ایرانی یک نفر مبتلا به این بیماری ها هستند. طبق آخرین آمار ارائه هم اکنون ۱۰ درصد مردم کشورمان از دیابت، ۲۰ درصد فشار خون، ۳۰ درصد چربی اضافی، ۴۰ درصد تری گیلسیرید بالا و ۵۰ درصد از چاقی مفرط رنج می برند.

به استناد اظهارات همه متخصصان تغذیه غلط منشاء اصلی همه این بیماریهاست. در این میان نان به عنوان اصلی ترین خوراک مردم نقش بسیار مهمی در این فرایند ایفا می کند اما متاسفانه همواره مورد بی توجهی متولیان قرار گرفته است. مصرف نان با کیفیت و سالم موجب می شود که از افتادن در سراشیبی مرگ زودرس ناشی از ابتلا به یکی از بیماریهای غیرواگیر قرار جلوگیری شود.

در گذشته وقتی از کنار یک نانوایی عبور می کردیم بوی عطر نان اشتهایمان را بر می انگیخت. خوردن نان وسوسه انگیز و اشتها آور بود و جای همه تننقلات و میان وعده های مخرب امروزی را می گرفت. امروز اما نان ها عطر و طعم گذشته را ندارند. این مساله ناشی از تاثیرات مخرب زندگی شهرنشینی بر تار و پود زندگی ماست که سلامتی خودمان را نیز به مخاطره انداخته ایم به گونه ای که فریاد سازمان بهداشت جهانی درآمده که به کجا می روید؟!

متاسفانه پخت نانهای مسطح در کشور طی ۳۰ سال گذشته به دلائل متعدد به شدت دچار آسیب شده و دیگر از آن نانهای معطر و خوشمزه گذشته خبری نیست و نانهایمان اصالتشان را از دست داده اند و فاقد کیفیت و مرغوبیت گذشته هستند. توسعه شهرنشینی نانهایمان را نیز مصنوعی و ماشینی ساخته است.

در چنین شرایطی مردمان یکی از شهرهای ایران، ضمن حفظ اصالت و کیفیت نان ایرانی، توانسته اند یک چرخه سالم و سودآور اقتصادی را نیز پایه گذاری کنند. اگر در کشور به دنبال یافتن شهری باشیم که در آن میزان بیکاری صفر باشد، فقط کافی است ۲۵ کیلومتر از شهر اصفهان به سمت شمال خارج شویم تا به شهر تنورهای همیشه روشن برسیم. کُمشچه یا شهر نان و برکت احتمالا تنها نقطه ای از کشور است که در آن هیچکس به برکت تنورهای پخت نان بیکار نیست.

کمشچه ۶ هزار نفر جمعیت دارد که از این میزان، ۲ هزار ۵۰۰ نفر به نانوایی اشتغال دارند. این رقم معادل ۹۵ درصد افراد شاغل در کُمشچه است. در کمشچه ۳۰۰ نانوایی سنتی و نیمه صنعتی روزانه بین ۶۰ تا ۸۰ تن انواع نان های با کیفیت را تولید و به سراسر استان اصفهان و دیگر استانهای کشور صادر می کنند. هر روز صف بلندی از خودروهای باری برای انتقال نان از کمشچه به سایر نقاط کشور تشکیل می شود.

راز و رمز موفقیت بی نظیر کمشچه ای ها که توانسته اند شهرشان را به قطب تولید نان در کشور تبدیل و بیکاری را ریشه کن کنند، چیست؟! برای پی بردن به پاسخ این سوال با یکی از تولید کنندگان موفق نان در کمشچه گفت و گو کرده ایم. آقای اصغری می گوید: «شهرت نان کمشچه ۸۰ سال عمر دارد و از کیفیت، طعم و ماندگاری بی نظیر آن ناشی می شود. به دلیل استفاده از گندم محلی در تهیه آرد و نیز استفاده از خاک مخصوص این منطقه در تنورها، نان کمشچه طعمی متفاوت دارد.»

او می افزاید: «پشتوانه اصلی که موفقیت در صادرات نان کمشچه به نقط مختلف اصفهان و سایر نقاط کشور را رقم زد، عبارت بود یک کار پژوهشی و علمی درباره ذائقه مردم استان اصفهان. این کار پژوهشی که بسیار موفق از آب درآمد، کمشچه ای ها را به سوی ایجاد تنوع در پخت انواع نان سوق داد. در حال حاضر بیش از ۲۰ نوع نان از جمله، نان جو، نان رژیمی، نان ماست موسیر، نان پیاز و جعفری، نان شوید، نان تنور سنتی، نان خشک، نان تافتون و … در کمشچه تولید می شود که تا کنون ۱۳ مورد از این نان ها ثبت ملی شده است. بخش عمده ای از نانواها در نانوایی های کمشچه را بانوان این شهر تشکیل می دهند، آن ها در کار پخت نان مهارت بسیار بالایی دارند.»

شهر کمشچه سالانه نزدیک به ۲۰ هزار تن نان تولید می کند و از سالهای دور در مواقع بحرانی، برای کشور نقش پدافند غیرعامل را هم ایفا کرده است. در دوران دفاع مقدس مردان و زنان کمشچه با تنورهای خانگی، برای رزمندگان نان خشک می پختند. بعد از دفاع مقدس هم کمشچه ای ها در مواقع بحران های طبیعی نظیر سیل و زلزله، نان مناطق بحرانی کشور را تامین می کنند.

در تولید نان کمشچه به هیچ وجه از جوش شیرین و افزودنی های غیر مجاز استفاده نمی شود و بازاریابی علمی و به روز برای فروش نان ها، همواره در دستور کار قرار دارد.

رئیس تعاونی نانوایان کمشچه می گوید: «نان کمشچه در همه شهرستان‌ها شناخته شده است و حتی آن را به عنوان سوغات به خارج از کشور می‌برند، دلیل این موضوع نیز کیفیت بالای نان و نداشتن دورریز است، نان کمشچه به دلیل نوع پخت آن مدت طولانی قابل استفاده بوده و این یکی از مهمترین مسائلی است که سبب شهرت و محبوبیت آن شده است.»

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : کسب و کار موفق

دیدن فیلم‌های تکان‌دهنده فروریختن ساختمان پلاسکو، فروریختن قریب‌الوقوع پایه‌هایِ اقتصادِ نفتی کشور را برایم تداعی کرد. شباهت این دو فروریختن بسیار زیاد است. اجازه دهید صحنه را با هم مرور کنیم:

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : کسب و کار موفق

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در روز اول سال ۹۴ در حرم مطهر رضوی، با برشمردن برخی از موانع پیش روی بخش تولید، همگان را موظف به تقویت تولید ملی دانستند و فرمودند «همه با هم همکاری کنند تا این صخره‌ی بزرگ را از سر راه حرکت کشور بردارند.»
در این اینفوگرافیک برخی از موانع «رشد تولید ملی» در بیانات رهبر انقلاب مرور شده است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : کسب و کار موفق

بیشترین هزینه برای راه‌اندازی این کسب‌وکار پس از ودیعه و اجاره، تامین گازکربنیک موردنیاز گلخانه است. برای تامین این گاز از کپسول‌های گازکربنیک

استفاده می‌شود.

محمد قهرمانی کوشان: خستگی روزهای طاقت‌فرسای کارمندی شاید برای عده بسیاری از مردم‌ آزاردهنده باشد. ازاین‌رو کم نیستند کسانی که به دنبال راه‌اندازی کسب‌وکاری کوچک اما سازگار با شخصیتشان هستند.

کسب‌وکاری که روح را نوازش می‌دهد و می‌تواند پلی برای رسیدن به آرزوهای اقتصادی هم باشد. شاید برای بسیاری پیش‌آمده باشد که خستگی روزانه خود را با ورود به یک گل‌فروشی و استشمام و یا دیدن حتی یک شاخه گل به باد سپرده‌اند.

حال تصور کنید اگر این گل‌ها حاصل پرورش دست شما باشد چه شغل روح‌نوازی دارید. بسیاری از کسب‌وکارها هستند که در مرحله اول نیاز به سرمایه بسیار زیادی دارند اما کم نیستند شغل‌هایی که می‌توان با سرمایه به نسبت کم اما با تلاش بیشتر به مقصد مناسبی رسید.

یکی از این کارها پرورش گل و گیاهان زینتی است. وقتی صحبت از پرورش گل و گیاه می‌شود نگاه‌ها به سمت یک گلخانه بزرگ با زمین چند هکتاری و تجهیزات تمام و کمال منعطف می‌شود.

درحالی‌که راه‌اندازی یک کسب‌وکار زمانی یک مزیت به شمار می‌رود که در وهله اول به کمترین سرمایه نیاز داشته باشد. این گزارش تلاش می‌کند تا کسب‌وکاری را به شما معرفی کند که با سرمایه‌ای ۲۰ میلیونی قابلیت راه‌اندازی داشته باشد؛ و قصد و هدف اصلا یک گلخانه بزرگ و صنعتی نیست. با توجه به محدود بودن سرمایه اولیه نباید انتظار درآمدهای بسیار بالا را هم داشت.

این کسب‌وکار مانند هر کسب‌وکار دیگری نیاز به یک سرمایه اولیه و ملزومات دارد. از سوی دیگر باید دید که کسب‌وکاری که راه‌اندازی می‌شود صرفه اقتصادی دارد یا خیر؟ مجموعه این سوالات کمک می‌کند تا توجیه اقتصادی یک کسب‌وکار را تحلیل کنیم.

 اول باید دید که چه محصولی و با چه کاربردی برای تولید مدنظر است؟

وقتی صحبت از تولید گیاهان زینتی با سرمایه اولیه اندک می‌شود منظور همان گل‌های آپارتمانی هستند که در گلدان‌های خانه نگهداری می‌شوند. این گل‌ها بیشتر جنبه زینتی داشته و عمر طولانی دارند و مانند گل‌های تزیینی عمر کمی ندارند.

مزیتی که گل‌های آپارتمانی دارند این است که سال‌ها می‌توان آن‌ها را استفاده کرد و به‌عنوان هدیه هم در نظر گرفت؛ اما برای راه‌اندازی این کسب‌وکار مانند هر کسب‌وکار دیگری سرمایه اولیه نیاز است.

سؤال اینجاست که با چه میزان سرمایه اولیه می‌توان این کسب‌وکار را راه‌اندازی کرد؟ ملزومات آن چیست؟ چگونه می‌توان نسبت به راه‌اندازی این کسب‌وکار اقدام کرد؟

برای داشتن این کسب‌وکار ترجیحا باید از شهر تهران به دور بود، شهرهایی مانند کرج و شهریار و شهرستان‌های دیگر بهترین موقعیت را برای راه‌اندازی یک گلخانه پرورش گل‌های زینتی دارند. شما می‌توانید در زمینی به مساحت بیست متر یک گلخانه داشته باشید.

اما قبل از تهیه مکان و یا فضای موردنظر باید روش‌های پرورش گل‌های زینتی را آموخت. این کار مستلزم ثبت‌نام در دوره‌های ۱۳۰ ساعته فنی و حرفه‌ای است که پس از اتمام دوره‌ها کارت مهارت‌آموزی ارائه می‌شود.

برخلاف تصورها هزینه‌ این دوره‌ها در شهر تهران بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان و در شهرستان‌ها بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان است. ممکن است کلاس‌ها به دلیل فشرده نبودن تا شش ماه به طول بینجامد اما مهم‌ترین مزیت این دوره‌ها آشنایی تجربی و تئوری با چگونگی پرورش گیاهان است.

پس از اتمام دوره می‌توان با مدرک دریافت شده نسبت به اجاره و یا رهن مکان موردنظر اقدام کرد. این مکان می‌تواند یک اتاقک ۲۰ تا ۳۰ متری هم باشد. هیچ کسب‌وکار کوچکی با زمین ۴ یا ۵ هکتاری شروع به کار نمی‌کند.

مهم‌ترین اولویت برای پرورش گیاهان آپارتمانی داشتن فضایی است که نورکافتی به آن برسد. پس در انتخاب فضا باید دقت لازم را داشت. پس‌ازآن باید فضا را به سیستم سرمایشی (خنک‌کننده تابستان) که ترجیحا یک کولر است و گرمایشی که در بیشتر مواقع یک بخاری متوسط هم می‌تواند باشد، مجهز کرد. برای اجاره چنین فضایی که به‌دوراز شهر باشد می‌توان ۱۰ میلیون ودیعه و ماهیانه یک تا یک و نیم میلیون اجاره پرداخت کرد.

وهاب قاسمی صاحب گلخانه سپیده در ملارد می‌گوید: «فضای گلخانه من قبلا زمین غیرقابل استفاده بود اما صاحب‌ملک با یک دیوارکشی ساده آن را تبدیل به یک فضای کاربردی کرده بود. این زمین ۵۰ متر مساحت دارد. که با یک بخاری و یک کولر می‌توان سیستم گرمایشی و سرمایشی آن را تجهیز کرد.

این ملک با ۱۰ میلیون ودیعه و ماهیانه ۸۰۰ هزار تومان اجاره دارد. یکی از مهم‌ترین دلایل مناسب بودن قیمت ملک همان فاصله گرفتن از شهر و فضاهای تجاری است. این کسب‌وکار هیچ نیازی به مستقر شدن در فضای شهری و یا تجاری ندارد.»

به گفته وی شاید بیشترین هزینه برای راه‌اندازی این کسب‌وکار پس از ودیعه و اجاره تأمین گازکربنیک موردنیاز گلخانه باشد. برای تأمین این گاز یا باید در روز تهویه کامل صورت گیرد و یا از کپسول‌های گازکربنیک استفاده شود.

در گلخانه‌های کوچک از چراغ‌ها و یا والرهای نفتی هم می‌توان برای رفع نیاز گلخانه‌ها استفاده کرد به شرطی که شعله آن‌ها کاملاً آبی باشد تا از تولید گازهای سمی دیگر جلوگیری شود.

گلخانه‌ها ازنظر شکل و مصالح مورداستفاده با یکدیگر تفاوت دارند. این تفاوت‌ها به علت نوع استفاده و محصول و همچنین میزان بودجه در دسترس برای ساخت گلخانه است. برای مثال ساخت گلخانه با شیشه هم هزینه بالایی در مرحله اول نیاز دارد هم باید محتاط‌تر نسبت با آن برخورد کرد. درحالی‌که با پلاستیک می‌توان هزینه‌ها را به حداقل رساند تنها باید مراقبت‌های لازم در هنگام راه‌اندازی سیستم گرمایشی را به عمل آورد.

از دیگر وسایلی که باید در مرحله اولیه برای تولید گل تهیه کرد برگ خاک است که تقریبا ۲۰ کیسه به مجموع قیمت ۲۰۰ هزار تومان،‌ گلدان پلاستیکی ۱۰۰۰ عدد به مجموع قیمت یک‌میلیون تومان، کود به تعداد ۲۰ کیسه به مجموع قیمت یک‌میلیون و ۲۰۰ هزار تومان،‌ ۳ کیسه به مجموع قیمت ۳۰۰ هزار تومان، آهن و مواد تقویت‌کننده به مجموع قیمت ۴۰۰ هزار تومان، ‌لامپ کم‌مصرف به تعداد ۵۰ عدد به مجموع قیمت ۲۵۰ هزار تومان، ‌دانه گل مجموع ۲ میلیون تومان و… است.

اما گل هم مانند هر محصول دیگری به ملزوماتی برای رشد نیاز دارد سؤال دیگری که پیش می‌آید به‌جز سیستم سرمایشی و گرمایشی یک گلخانه کوچک به چه امکاناتی نیاز دارد؟

یک گلخانه حتما باید برق‌کشی شده باشد. همچنین آب و سوخت مصرفی از دیگر ملزوماتی است که در راه‌اندازی گلخانه باید به آن توجه داشت. به‌طور متوسط یک گلخانه با ۵۰۰ گلدان پرورشی ماهیانه باید ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان پول برق، ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان هزینه سوخت، ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان هزینه آب، پرداخت کند. گاهی از برق به‌عنوان نیروی روشنایی برای گلخانه استفاده می‌شود تا کمبود نور در مواقعی مانند زمستان جبران شود. پس داشتن برق یک ملزوم برای یک گلخانه به شمار می‌رود.

چالش‌ها و ریسک‌ها: کسب‌وکار با چه چالش‌ها و مشکلاتی روبه‌رو است؟ صاحب کسب‌وکار چه ریسک‌هایی را باید به جان بخرد؟ این ریسک‌ها چگونه برطرف می‌شود؟

شاید مهم‌ترین چالش این کسب‌وکار مخاطرات طبیعی باشد. برای مثال در فصل‌هایی از سال برخی گل‌ها آن‌چنان‌که باید رشد نمی‌کنند و مدت ارائه محصول به بازار از یک ماه به دو ماه طول می‌کشد و یا در برخی از فصل‌های سال گیاهان به نور، گرما و یا سرمای بیشتری نیاز دارند که هزینه‌هایی را برای صاحب کسب‌وکار به وجود می‌آورد.

البته باید این موارد را باید در انتخاب ملک موردنظر لحاظ کرد. همچنین گلخانه‌ها هیچ‌وقت نمی‌توانند در مناطق بسیار سردسیر نتایج مطلوبی داشته باشند. زیرا مصرف سوخت بالا بوده و ممکن است که صرفه اقتصادی نداشته باشد.

از سوی دیگر در مناطق بسیار گرم هم خطراتی مانند گرمای بیش‌ازحد، قطع شدن برق، ویروس‌های فصلی، آفت‌های فصلی و … این کسب‌وکار را تهدید می‌کند. همچنین در مناطقی مانند شمال کشور که مردم از طبیعت بیشتری برخوردار هستند این کسب‌وکار چندان‌که باید رونق ندارد زیرا بازار خریدوفروش گل‌های زینتی به‌خصوص در فصل تابستان افول می‌کند و بیشتر مشتریان توریست‌هایی هستند که به شهرهای شمالی سفر می‌کنند.

به عبارتی مردم شهر تمایل چندانی برای نگهداری گل در گلدان خانه‌های خود ندارند. هزینه تأمین گازکربنیک گلخانه بین ۳ تا ۴ میلیون است که بسته به مساحت گلخانه این عدد متفاوت می‌شود. در یک ملک به مساحت ۵۰ متر می‌توان بیش از ۱۰۰ گلدان گل را پرورش داد. که هر گلدان برای رشد بین یک ماه تا ۴۵ روز نیاز به زمان دارد. همچنین میزان فروش در فصل‌هایی مانند تابستان به‌صورت عادی اوفل می‌کند و همیشه بازار گل و گیاه مانند شب عید و اعیاد مختلف مناسب نیست. پس تابستان فصل پرخطری برای پرورش‌دهندگان گل‌های زینتی است.

سؤال دیگری که پیش می‌آید این است که با توجه به چالش‌های ذکرشده میزان اشتغال‌زایی این کسب‌وکار چقدر است؟  این کسب‌وکار برای چند نفر و  چگونه اشتغال‌زایی می‌کند؟

در یک گلخانه کوچک دو تا سه نفر فعالیت می‌کنند. به این صورت که یک نفر به‌عنوان لیدر و صاحب کسب‌وکار مسئولیت تهیه مواد، ملزومات موردنیاز و … را بر عهده دارد. دو نفر باید به‌صورت شبانه‌روزی مسئولیت مراقبت و پرورش گل‌ها را بر عهده داشته باشند که به‌صورت نوبتی کار می‌کنند. اصولا فروش و بازاریابی برای گل‌ها هم بر عهده صاحب گلخانه است.

حاشیه سود کسب‌وکار: میزان سود حاصل از کسب‌وکار چقدر است؟ این سود چگونه به دست می‌آید؟

همان‌طور که گفته شد این کسب‌وکار همانند سرمایه اندکی که برای راه‌اندازی نیاز دارد درآمد آن‌چنانی برای تولیدکننده ندارد. به گفته محمدرضا بختیاری صاحب گلخانه پدربزرگ در شهریار «یک گلخانه کوچک با سرمایه اندک باید ماهیانه ۵۰۰ گلدان را پاسخگو باشد تا توجیه اقتصادی داشته باشد. هر گلدان به‌صورت متوسط ۱۰ هزار تومان فروش می‌رود که مجموع آن ۵ میلیون تومان در ماه است. از این مقدار باید یک میلیون هزینه اجاره، ۵۰۰ هزار تومان هزینه برق، ‌آب،‌ سیستم گرمایشی و سرمایشی،‌ کود و سم و … در نظر گرفت.

همچنین در یک گلخانه با این ظرفیت دو نفر مشغول کار هستند که سه و نیم میلیون به‌عنوان سود باقی می‌ماند با کسر حقوق یکی و نیم میلیون تومانی کارگر صاحب کسب‌وکار نهایت ۲ میلیون سود خالص دریافت می‌کند.

اما این در شرایطی است که از کمترین ظرفیت بهره‌برداری می‌شود. گلخانه‌های کوچک در فصل‌هایی از سال رکورد فروش ۵ هزار گلدان در روز را هم دارند. البته محصولات جانبی دیگری مانند سبزه عید که حاشیه سود ۷۰ درصدی دارد همچنین گل‌های تک شاخه‌ای مانند لاله و سنبل که حاشیه سود بالای ۶۰ درصد دارند و می‌توان با ظرفیت ۲۰ هزار شاخه در ماه تولید کرد که باعث رونق کسب‌وکار تولیدکنندگان خرد می‌شود.

به‌طور متوسط سود یک گلخانه با ظرفیت ذکرشده ماهیانه ۲ میلیون تومان است که در دو ماه آخر سال به بیش از ده برابر هم می‌رسد اما در فصل پاییز هم این درآمد می‌تواند تا ۵ میلیون تومان در ماه هم برسد. ماه‌های فروردین و شهریور راکدترین ماه‌های این کسب‌وکار هستند که حتی در برخی مواقع محصولات به زیر قیمت هم به فروش می‌رسد.»

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : کسب و کار موفق

کار فی‏نفسه مهم است؛ اما امروز به دو دلیل اساسی کار و کارآفرینی مهمتر از همیشه است. اینی که گفتند کار در اسلام مهم است، خب این همه روایات فراوانی از ائمه (علیهم‏السّلام) در اهمیت کار، در فضیلت‏ کار وارد شده که این کارهائی که شما ذکر کردید، نمونه‏ هائی از همین چیزی است که مورد فضیلت‏ است، که حالا من این روایت را اینجا یادداشت کردم: «من یعمل یزدد قوّه و من یقصّر فی العمل یزدد فتره»؛ کار که بکنید، نیروی کار هم افزایش پیدا میکند. خاصیت کار، کاهش نیست، افزایش است؛ افزایشِ خودِ نیروی کار، نه محصول کار. خب، محصول کار که معلوم است افزایش پیدا میکند- وقتی کار کردید، کار یک محصولی دارد- اما در این روایت، امیرالمؤمنین (علیه‏السّلام) میفرماید که وقتی کار کردید، قدرت کار و نیروی کار هم افزایش پیدا میکند. «و من یقصّر فی العمل»، کسی که در کار کردن کوتاهی کند، تقصیر بکند، «یزدد فَتره» یا «فِتره»، فتور و سستی او افزایش پیدا میکند. این مال شخص فقط نیست؛ این «مَن» که فرمود: «من یعمل»، معناش فقط این نیست که هر کسی این کار را بکند؛ خب، این روی اشخاص نیست، روی جوامع هم هست: هر ملتی، هر جامعه‏ای. هرچه کار بکنید، نیروی کارتان بیشتر میشود. هرچه تحرک انسان داشته باشد، نشاط حرکتش بیشتر میشود. این خب، مال کار است که در اسلام درباره‏ ی کار این همه حرف هست، که از جمله حالا این روایت را من اینجا خواندم. لکن امروز گفتیم به دو دلیل کار و طبعاً کارآفرینی اهمیت بیشتری دارد.

دلیل دومِ ما که :

۱۳۹۴/۰۱/۰۱

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=29236

دستفروشی که در ٣٨ سالگی خود تبدیل به کارآفرینی شده است که گفته می‌شود تا چند سال دیگر درآمد او به اندازه صادرات نفت ایران می‌شود.