"ریا و خودنمایی" عامل شادی است!
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ
یکی از نرم افزارهایی که روی انسان نصب شده است، حُبّ دیده شدن است. یعنی: هر انسان سالمی دوست دارد خودش، رفتارش و کارهایش دیده شود. تا زمانی که به او نگاه میشود لذّت میبرد و شاد میشود، و زمانی که به او نگاه نمیشود لذّتی نمیبرد و اندوهناک میشود.
این صفت - که در بین علمای اخلاق به ریا و خودنمایی مشهور شده است - صفتی است که با فطرت انسان آمیخته شده است و چیزی که با فطرت آمیخته شود قطعا نابودشدنی نیست.
پس همه ی انسان های سالم، «ریاکار هستند»، «نیازمند به دیده شدن هستند»، «به دنبال دیده شدن هستند» و «به دنبال لذّت بردن و شاد شدن از طربق دیده شدن»!
خدای حکیم برای بر طرف کردن این نیاز فطری انسان، در سوره توبه میفرماید: «وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ» یعنی: بگو: عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را مىبینند!
آری! نگاه خدا به اعمال ما است، همچنانکه حضرت محمد (ص) و امامان معصوم (ع) و دیگر مؤمنون از انسانها و فرشتگان اعمال ما را میبینند. این آیه ی شریفه اگرچه برای مجرمان تهدید است، ولی برای مؤمنان یک بشارت و مایه ی خوشحالی و شادمانی است. مؤمن ازز اینکه میداند خودش و رفتارش هر لحظه توسط بینندگان بزرگواری دیده میشود، علاوه بر اینکه سعی میکند رفتاری از خودش را بنمایشش بگذارد که آن بینندگان از رفتارش ناراحت نشوند، از اینکه میداند آنها او و رفتارش را میبینند خوشحال و شادمان است.
اما مجرمی که برای نگاه خدا و رسول و مؤمنین ارزش قائل نیست، سعی میکنند هر رفتاری از خودش به نمایش بگذارد تا مردم او را ببینند. مردمی که به هنگام نگاه، در دل خود به او میگویند: «او کمبود دارد و او ... است». شخص مجرم اگرچه سعی میکند به تحقیر و توهین در نگاه مردم توجهی نکند و فقط از نگاه مردم شاد شود، امّا این شادی نَه تنها پایدار نیست بلکه به محض قطع نگاه، این اندوه است که جایگزین آن میشود؛ اندوهی از نگاه نشدن و اندوهی از ...!
منتظر باشید
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نویسنده : آیت الله سیدحبیب الله قدمی
« سلسله مطالب شادی و اندوه »
❤منتـــظر المهدی۳۱۳❤
.. علوی