بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ
شادی بر دو قسم است: "شادی پایدار" و "شادی غیر پایدار".
شادی پایدار در همه ی حالت با انسان هست؛ چه در حال فقر و چه در حال بی نیازی؛ چه در حال سلامت و چه در حال بیماری؛ چه در حال عزّت و چه در حال ذلّت؛ چه در حال تجرّد و چه در حال تأهّل؛ چه در کنار همسر یا اطرفیان بابِ میل و چه در کنار همسر یا اطرفیان بر خلافِ میل؛ چه در کنار ظالم و چه در کنار مظلوم ...
شادی غیرپایدار یا در صورتی پدیدار می شود که همه چیز، مطابق میل انسان باشد و یا برای پدیدار شدنش باید به راه های ذیل متوسّل شد:
1. مصرف غذاها یا داروهایی که هورمون های شادی را در مغز به ترشح وادار می کند. زعفران و نیز قرصی که از زعفران ساخته شده است از این نوع خوراکی مجاز به شمار می آیند.
2. مصرف داروهایی که با ایجاد خواب آلودگی یا فراموشی، سطح هوشیاری را کاهش می دهد و در نتیجه انسان از اندوه فاصله می گیرد و شاید هم مقداری به شادی نزدیک شود.
3. ایجاد غفلت و فراموشی بدون مصرف دارو! در این روش افراد با حضور در مجامع عمومی نظیر پارک، استخر یا حضور در جمع دوستان و اقوام و یا با استفاده از کتاب، رادیو، تلویزیون و ... خودشان را سرگرم می کنند تا از اندوه فاصله بگیرید یا برای مدّتی شاد شوند.
4. ذکرهای مناسب - نظیر "یا فارِجَ الهَمِّ" - نیز سبب شادی های ناپایدار می شود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نویسنده : آیت الله سیدحبیب الله قدمی
حامد عزیزی
.. علوی