من بهروز فروتن در سال ۱۳۲۴ در تهران متولد شدم و در امیریه‌ی تهران بزرگ شدم. در سن ده سالگی پدرم را از دست دادم. ایشان رئیس اداره‌ی آگاهی بود البته زمانی که من به دنیا آمدم بازنشسته شده بودند. مهمترین چیزی که از پدرم به یاد دارم این است که می‌گفت انسان باید جوهر کار داشته باشد. در زمانی که ایشان در قید حیات بودند ما از نظر مالی چندان مشکلی نداشتیم با این حال ایشان اصرار داشتند ما در ایام تعطیل کار کنیم. مهم نبود چه کاری انجام می‌دهیم بلکه مهم این بود که با فرهنگ کار آشنا شویم.

از بچگی سختی زندگی را ناخواسته حس کردم قبل از اینکه زندگی را ببینم سختی زندگی برایم نمایان شد به همین دلیل احساس می کنم یک حالت خود ساختگی خاص دارم. با وجود اینکه بچه ضعیفی بودم، اول کارهای شخصی انجام می‌دادم مثلاً تابستان‌ها شکلات و اسباب بازی می‌فروختم. بعد به دنبال کار فنی رفتم و اکثر مواقع درآمدم را برای مسائل تحصیلی یا هزینه‌ی روزمره مصرف می‌کردم بیشتر درآمدم را هم به مادرم می‌دادم تا برایم پس‌انداز کند. پس از فوت پدرم خیلی از امکانات از ما گرفته شد ولی مادرم با گذشت و عاطفه‌ای که داشت سرپرستی ما را به عهده گرفت. مادرم را هم پانزده سال پیش از دست دادم. در هر حال با همه‌ی مشکلاتی که بود من هم درس خواندم و هم کار کردم و از حاصل کارم، درسم را ادامه دادم. مادرم در این کار مرا بسیار تشویق کردند به نظر من هیچ انسانی موفق نمی‌شود مگر اینکه تشویق بشود و یا خودش را باور داشته باشد. تشویق، انگیزه و قدرت و روحیه‌ای  ایجاد می‌کند که انسان بیش از توان جسمی‌اش کار کند. من وضعیت استثنایی داشتم چون پدرم را از دست داده بودم یک مقدار فکرم جلوتر از ذهنم بود. از درک مفاهیم و راهنمایی دیگران بهترین بهره را می‌بردم و موقعیت را خوب می‌سنجیدم و جلو می‌رفتم. یک دوره‌ی شبانه‌روزی در اداره وزارت کشاورزی و صنایع معادن بود که دیپلم فنی می‌دادند. اگرچه جدا شدن از خانواده خیلی سخت بود ولی چون من به کار فنی خیلی علاقه داشتم و به آنجا رفتم و در رشته‌ی مدل سازی و ریخته‌گری درس خواندم بعد به کلاس‌های شبانه دانشگاه تهران رفتم و لیسانس مدیریت گرفتم. به این دلیل کلاس‌های شبانه را انتخاب کردم که می‌خواستم روزها کار کنم. سپس معلم آزاد شدم و مدتی بعد امتیاز یک دبیرستان را خریدم و شروع به کار کردم. من از تمام کارهایی که در دوران زندگی‌ام انجام دادم راضی هستم سختی‌ها را پذیرفتم تا بتوانم از خوبی‌ها لذت ببرم. موفقیت‌های من از لابه‌لای شکست‌ها و سختی‌ها به دست آمده است. یک مدیر کسی است که بپذیرد مشکل را باید حل کند و متعهد باشد. من کارم را از درون خانه شروع کردم مواد غذایی درست می‌کردم و به فروشگاه‌ها می‌دادم ولی آنها کالاهای من را نمی‌خریدند. بالاخره خانه‌ام را فروختم و با پول آن کار را شروع کردم به تدریج با ۱۱ نفر از بستگانم شریک شدم. در حال حاضر ما نزدیک به ۱۰۰۰ نفر پرسنل داریم و شش نقطه از کشور تحت لیسانس صنایع غذایی بهروز کار می‌کنند. من در مورد صنایع غذایی اطلاعات فنی نداشتم و بدون داشتن سرمایه و امکانات کار را شروع کردم و جلو رفتم و رمز موفقیت من این بود که از سختی کار لذت می‌بردم و از حضور پر تلاش همکارانم و بودن در بین آنها خوشحال می‌شوم. من فکر می‌کنم هر کسی خودش را باور داشته باشد موفق می‌شود. اگر به خودت احترام گذاشتی و برای باورت ایستادگی کردی و در مقابل اشتباهت عذر خواهی کردی خودت را شناخته‌ای. ما باید سعی کنیم نکات منفی و مثبت خودمان را بشناسیم و خودمان را باور داشته باشیم. من زندگی را اول در ذهنم ترسیم می‌کنم و اگر ایرادی داشت آنرا تغییر می‌دهم یعنی روی حرف‌هایم متعصب نیستم و پذیرای حرف‌های دیگران هستم تکامل را در خودم نمی‌بینم بلکه در جمع می‌بینم. ما نباید کار را عار بدانیم ارزش کار باید مهم باشد. من در ۴۵ سال پیش کار را بازی می‌دانستم و این کارها را انجام می‌دادم و امروز هم همین کار را انجام می‌دهم چون امروز هم کار را بازی می‌دانم.

"دوران پرتلاطم بی‌پدری را به سختی طی کرد و چون کوچک‌ترین عضو خانواده بود در واقع بخش عمده مشکلات بر دوش او بود."

بهروز در کودکی از فروش درصدی محصولات مثل بادبادک، فانوس،‌ روروک و تعمیر دوچرخه و غیره و دسترنج کار در تعمیرگاه‌ها خود را اداره می‌کرد و اموال پدری در زندگی وی چندان نقش‌آفرین نبود . بهروز بلافاصله بعد از اتمام تحصیلات در رشته مدیریت دانشگاه تهران به تدریس و مدیریت در مدرسه مشغول شد و ردای فرهنگی هم بر تن کرد اما بیشتر به دلیل  مسائل پیش روی  زندگی‌ مجبور شد در کنار تدریس به فعالیت های پیمانکاری روی آورد. درست در زمانی که فکر می کرد همه چیز طبق اراده و خواسته اش پیش می‌رود، به خاطر اعتماد نابه‌جایش به یکی از دوستانش، به مشکلات مالی شدیدی برخورد؛ آن‌قدر شدید که تقریبا تمام دارایی‌ که در این مدت اندوخته بود در لحظه از کف داد. در این شرایط بود که به فکر راه اندازی کسب و کاری افتاد که کم هزینه بوده و به سرمایه ای هم نیاز نداشته باشد  لذا کم‌هزینه‌ترین کاری که می‌توانست انجام  دهد این بود که سراغ تولید فرآورده‌های غذایی  آن هم با کمک همسر و فرزندانش در زیرزمین منزل استیجاری‌اش برود.

او در این سالها هر روز حوالی ساعت ۳ ـ ۵/۲ صبح با یک ژیان مهاری که با مشقت آن را خریده بود‌، برای تهیه مواد اولیه می‌رفت میدان اصلی تره بار. در طول روز، همسرش رُب و ترشی و مربا و غذاهایی مثل کشک بادمجان و غیره درست می‌کرد و وی نیز با همان ژیان مهاری، غذاها را به فروشگاه‌ها و مغازه‌ها برای فروش عرضه می کرد. وی که پیش از اینها هم در فکر ایجاد کسب و کار پررونق بود  با  استقبال از تولیدات غذایی خانگی وی و همسرش مواجه شد عزم خود را برای آغاز فعالیت تجاری صنعتی جزم کرد. فروتن  کار را از درون خانه شروع کرد؛ مواد غذایی درست می کرد و به فروشگاهها می داد بالاخره خانه اش را فروخت و با پول آن کار را توسعه داد. به تدریج با ۱۱ نفر از بستگانش شریک شد. دو سال بعد از همان شروع کاردر منزل توانست با کمی پس‌انداز و فروش زیور‌آلات همسر، و حتی فروش حلقه ازدواجشان، بالاخره یک کارگاه اجاره کند. اما درست همان روزی که قرار بود بعد از مدت‌ها دوندگی بروم پروانه بهداری و سازمان صنایع را بگیرد، تلفنی به‌ وی اطلاع دادند که کارگاهش آتش گرفته و وقتی به آتش‌نشانی خبر دادند و مأموران آتش‌نشانی به محل حادثه رسیدند، متوجه شدند که تانکرهای آبشان خالی است و این‌طوری، تمام کارگاه و وسایل کارگاه کوچک وی در آتش ‌سوخت و از بین رفت. این پایان ماجرا نبود، چون بعضی‌ها به خاطر  همین آتش‌سوزی به وی تهمت زدند که برای پول گرفتن از بیمه، عمدا کارگاهش را آتش زده‌؛ این در حالی بود که اصلا کارگاه فروتن بیمه نبود. در این دوران به اعتراف خودش  بارها پیش آمد که محصولاتش به فروش نرفته و دچار فساد شوند. برای مثال  روزی برای تنوع بخشیدن به تولیداتشان دست به تولید سالاد الویه زدند اما پس از توزیع گفتند که خریدار ندارد و همه سالاد اولوویه ها فاسد شدند. در این دوران بهروز فروتن و خانواده اش به سختی مواد اولیه و پخت غذاهای تولیدی را تهیه می کردند و تولید و توزیع آنها حاشیه سود بسیار اندکی داشت.البته این اتفاقات نکته‌ای را به وی آموخت که وقتی وارد اتوبان می‌شوی باید بدانی که اتوبان یک راه خروج دارد. دریافت مجوزها و پروانه ساخت برای صنایع غذایی در آن سالها که هنوز برند های معروف و بزرگی در این بازار حضور داشتند بسیار مشکل بود و موانع بسیاری پیش‌روی بهروز قرار داشت. چون بعد از مدتی که تولید خانگی آنها انجام می گرفت بهداشت و دستگاههای نظارتی مانع از کار شده و تاکید کردند که باید همه موارد استاندارد، ‌بهداشت و بحث‌های صنعتی را در تولید مواد غذایی رعایت کند. به گفته شخص بهروز فروتن در آن سالها بسیار در برابر بهروز مقاومت شد به طوری که از آن به عنوان یک مبارزه یاد  می کند .  وی  آنقدر پی‌درپی  به دستگاههای ذی ربط مراجعه کرد که حاضر شدند حرف‌هایش را گوش دهند. حتی چند مورد پیش آمد که از اداره بیرونش کردند و حتی اجازه ورود ندادند.در آن زمان (دهه ۶۰) برندهایی چون یک‌ویک، چین‌چین، مهرام و … به عنوان برندهای معروف در بازار بودند و به جز اینها برندهای متفرقه بسیاری هم حضور داشتند. بهروز در دو برهه ای قرار داشت که اگر پافشاری نمی نمود و سریعا تصمیمش را نهایی نمی کرد شاید امروز در بازار  نامی از صنایع غذایی بهروز وجود نداشت.اگر می‌گفت برندها معروف هستند و او نمی‌تواند، قطعا موفق نمی‌شد به همین دلیل هم بود که  باور و پشتکار داشت و با تلاشش آن را نهایی نمود. اما با این حال اعتراف می‌کند که در این ۳۳ سال حداقل ۱۰ سال از تلاشش عقب مانده و معتقد است که عقب‌نشینی مرگ فطری یک انسان تلاش‌گر است بنابراین کارآفرین شکست را نمی‌فهمد اما تجربه را خوب درک می‌کند. وقتی بهروز در کنار برندهای بزرگی چون مهرام و یک‌ویک وارد بازار شد؛ عکس‌العمل بازار  هم در نوع خود جالب توجه بود به طوریکه در آن زمان حتی خود بهروز فروتن را هم  زیاد تحویل نمی‌گرفتند و فکر نمی‌کردند که روزی بهروز هم همپای آنها رقابت کند و عضو سندیکای صنایع کنسرو شود.در آن موقع بهروز نزدیک ۶۰ نوع محصول غذایی تولید می‌کرد و سپس وارد سندیکای صنایع غذایی شد.

بعد از چندماهی که عضو این سندیکا شد اعلام کردند که قرار است از واحدهای همدیگر بازدید کنند و این بازدیدها هم از واحدهای تازه تاسیس انجام می‌گیرد. در آن موقع کارگاه بهروز مقداری بزرگتر شده بود لذا اعضای سندیکا را به کارگاه اجاره‌ای ۸۰۰ متری در نزدیک اکباتان برای بازدید دعوت کرد در همین‌جا انواع ادویه‌جات، داروهای گیاهی، ‌ترشی‌جات، مرباها و سایر مواد غذایی را تولید می‌شد. وقتی بزرگان صنایع غذایی فضا را بازدید کردند، با تعجب به همدیگر نگاه کرده و گفتند خب سالن بعدی کجاست؟ به آنان پاسخ داده شد که همین! باز با تعجب عنوان کردند که پس سالن تولید سس مایونز کجاست؟ وقتی تولیدات بهروز بازار تهران را گرفته چگونه ممکن است همه آنها در همین مکان باشد!؟ بله! تولید انبوه صنایع غذایی بهروز پس از کلی کشمکش بر سر دریافت مجوز در همین مکان انجام می شد. روزی ۴۰۰ کارتن با ۲۵ کارمند این فعالیت ها انجام می گرفت و به نظر می رسید که  چون رقبا پول ‌سابقه و ارتباطات داشتند، بهروز را جدی نگرفته بودند،‌ بعدها هم مشخص شد که که رقبا آمده بودند  بهروز را ارزیابی کنند و ذاتا بازدیدی در کار نبوده است. تولیدات اولیه بهروز  در این دوران که آوازه اش شهر را پر کرده بود عمدتا شامل سالاد الویه، کشک بادمجان- شله‌زرد، ترشی و بعد سس مایونز بود. البته در این بین اضافه شدن سس به جمع تولیدات بهروز رونق جدیدی به کار بخشید که داستان تولد سس مایونز بهروز هم در نوع خود شنیدنی است.همسرم و خواهر زن بهروز فروتن  پیشنهاد تولید سس مایونز را مطرح کردند البته آنها درست کردن سس مایونز را در حد خانگی می‌دانستند اما بعدها تکنولوژی آن را به کار گرفته و به تولید انبوه رسیدند. در سال‌های رشد و توسعه بهروز بیش از چندین بار دچار ضرر و زیان شد. در همین سال‌ها بود که در اثر همکاری با بنکداران برای توزیع محصولات تولید شده، تصمیم به ایجاد سازمان پخش گرفت. در آن زمان باز هم آه در بساط نداشت. روز از نو، روزی از نو؛ مجددا آغاز کرد. برای مثال در سال ۶۵ با شراکتی که داشت شریکش بسیاری از مراکز توزیع و تولید را برداشت و مجبور شد از اول شروع کند چون با بیش از ۱۱ میلیون تومان بدهی یک پروانه بهره‌برداری که در آسانسور از مدیرکل وقت گرفته بود برایش ماند. اما باز هم مصمم بود که اگر قرار است بهروز، بهروز شود باید دوباره شروع کرد. او  پل‌های پشت‌سرش را خراب کرد تا همیشه به جلو حرکت کند. دهه ۷۰ را دهه رشد جهشی بهروز می‌دانند در این سال‌ها از تجربیات گذشته اش هم بهره جست . دهه ۷۰ دهه شکوفایی بهروز بود و چون استقبال از محصولات افزایش یافته بود تصمیم گرفت تبلیغات خوبی را انجام دهم بنابراین با توجه به سابقه فرهنگی آموزشی که داشت تبلیغات فرهنگی را ترجیح داد برای مثال «دوست من سلام» را از دوره تدریس برداشت و ایده فکری تبلیغات را از آن زمان می‌گرفت. «دوست من سلام» برای نخستین بار در سال ۶۴ بود و چون تبلیغات فرهنگی بود از سوی صدا و سیما تخفیف خوبی هم دریافت می‌کرد . مواردی  هم در مورد مسائل حاشیه ای تولید برای بهروز مطرح می شد، برای مثال مشتری در مورد شکرک، طعم نامطلوب و ترشی اعتراض می‌کرد و بلافاصله این موضوعات در بهروز بررسی می شد . در کنار برخی سختی ها صادرات بهروز هم رونق می گرفت و راهها برای ورود  به بازار های جهانی بازتر می شد. نخستین محموله های صادراتی بهروز  در بازار آ‌مریکا  مشاهده شد و مواد غذایی ایران با برند ایرانی عرضه شد و FDA آمریکا را دریافت کرد . به جز آمریکا صنایع غذایی بهروز به کشورهای  اروپایی، ژاپن، کانادا و کشورهای عربی  هم راه پیدا کرد. نخستین خاطره‌اش از صادرات این بود که یک محموله بزرگ سس مایونز آماده کرده و به امارات فرستاد اما همه برگشت خورد چون پیش‌بینی‌ای که برای نگهداری آن کرده بود کافی نبود و همه محموله‌ ارسالی در اثر گرمای هوا از بین رفت و پس از برگشت معدوم کرد. اما پس از آن سایر کالاها را صادر کرد و پس از آن مشکل خاصی در صادرات نداشت. بهروز فروتن  تاکید دارد که مدیون کسانی است که به او ستم روا داشته‌اند و مدال‌هایش مدال‌های رنج‌هایی است که کشیده و باز هم هست که مدال بگیرد. وی در حال حاضر بیش از ۲۰۰ لوح و تندیس و لوح خارجی دارد،‌ قهرمان قهرمانان صنعت غذا شده و نخستین سفیر یونیسف در ایران است. همکار سازمان استاندارد هم شده ، بیش از ۹ کنگره ملی صنایع غذایی دایر کرده و عضو شورای صنایع غذاییاست.اوهمه افتخارات اجتماعی را در یک چیز می‌داند خودش را گم نکرده،‌ نباخته و فخر نفروخته، فقط پشتکار داشته و باور. او شخصیت خود را اینگونه توصیف می کند ؛ آدم لجباز، یک دنده،‌معقول و پشتکاردار. درباره چیزی که می‌داند و یقین است اظهار نظر می کند. لجباز و برای چیزی که می‌خواهد مصر است. درباره ارتباطش با تشکل های مدنی و اتاق بازرگانی می گوید کاری با آنها ندارد. البته بی‌ارتباط هم نیست و در جلسات و نشست‌هایی که نمایندگان صنعت حضور دارند شرکت می‌کند اما ارتباط مستمر نداشته ولی با خانه صنعت بیشترین ارتباط دارد. وی معتقد است  به جای اینکه بگوییم اتاق بازرگانی و یا اتاق صنایع و معادن و یا حتی پارلمان خصوصی، بهتر است نام آن را پارلمان اقتصادی بگذاریم تا نگاه کلانی به اقتصاد کشورمان داشته باشیم و تقسیم‌بندی‌ها و مرزها را برداریم. در حال حاضر مقدار مشخص و معینی از دارایی بهروز عنوان نمی شود اما شخص بهروز فروتن در این باره می گوید : بهروز هرچه بخواهید بدهی دارد. سرمایه‌اش همان آشپزخانه اول است و همه سرمایه‌ در اختیار بانک‌هاست اگر هم چیزی اضافه شده برای بهروز فروتن  نیست. البته چون  در کشورهای دیگر تولید ثروت افتخار است اما در اینجا برعکس آن است از بیان خودداری می کند اما تاکید دارد که  به راستی سرمایه‌ای ندارد  تنها یک کارخانه‌دارد یک دفتر مرکزی و یک سازمان پخش و سرمایه اصلی‌اش ۱۵۰۰ پرسنل وفادار است .

صنایع غذایی بهروز در حال حاضرشش واحد تولیدی در کشور دایر کرده که تحت لیسانس بهروز کار می‌کنند که البته آن هم به دلیل ارزان تمام شدن تولید محصول در مبدأ است برای مثال آبلیموی بهروز در هرمزگان پر می‌شود یا رب‌گوجه‌فرنگی و مربا در مشهد انجام می‌شود و از سویی واحدهایی که با ظرفیت کم تولید می‌کنند را به کار می‌گیریم.بنابراین در شیراز، کرج و مشهد و هرمزگان و اصفهان هم تحت لیسانس دارد و البته کشت و صنعت و تحقیقات هم انجام می‌دهد. در حال حاضر تقریبا سس مایونز بهروز همیشه در حال فعالیت است و بیشترین فروش را دارد. اما بهروز فروتن از میان انواع تولیداتش مرباها را بیشتر دوست دارم و مربای گل را بیشتر از همه دوست دارد. انواع چاشنی‌ها، سس سالاد تند و با طعم  انواع سبزی  در حال حاضر  در صنایع غذایی بهروز در حال تولید است.

سوابق بهروز فروتن

– متولد ۱۳۲۴ شمسی در تهران

– تحصیلات: رشته مدیریت دانشگاه تهران

– فعالیت ها: تدریس ، پیمانکاری، کارآفرینی – بنیانگذار “گروه صنایع غذایی بهروز” از سال ۱۳۵۶ شمسی

– مدیریت شرکت صنایع غذایی بهرنگ

– مشاور عالی کانون انجمنهای صنایع غذایی کشور

– عضو هیات مدیره بنیاد کارآفرینی دانشگاه تهران

– عضو هیات علمی کمیته کسب وکار مجمع تشخیص مصلحت نظام

– دبیر کانون کارآفرینی مجمع تشخیص مصلحت نظام

– عضو هیات موسس و هیات مدیره انجمن دارندگان نشان استاندارد ایران

– عضو هیات موسس و هیات امنای دانشکده صنایع غذایی

– ریاست کمیته سیاستگزاری اتحادیه سراسری تعاونیهای تولیدی

– اولین قهرمان قهرمانان صنعت کشور

– نخستین کارآفرین نمونه کشور

– سخنران و تدریس در کنفرانسها و همایشهای کارآفرینی و مراکز دانشگاهی

– دریافت بیش از ۳۰۰ تندیس، لوح و تقدیرنامه داخلی و خارجی

– موسس نخستین مرکز تحقیقات صنایع غذایی غیردولتی

– انتشار کتابهای: .” دوست من سلام” .” همیشه برخاستن” نخستین راهنمای کارآفرینی ایرانی . کتاب کارآفرینی “۱+۳۸ ” . “پیشگامان صنعت غذا” معرفی یکصد چهره صنایع غذایی .”صد سال عشق”شرح زندگی موسسان علوم تغذیه و صنعت غذا در ایران . کتاب ویژه”جایزه دکتر هدایت” .”مجموعه مقالات کنگره ملی صنایع غذایی ایران” .”گلنار خانم” ویژه کودکان

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برگرفته از : کسب و کار موفق

سوال :

سه نفر برای خرید ساعتی به یک ساعت فروشی مراجعه میکنند. قیمت ساعت ۳۰ هزار تومان بوده و هر کدام نفری ۱۰ هزار تومن پرداخت میکنند تا آن ساعت را خریداری کنند بعد از رفتن آنها ، صاحب مغازه به شاگردش میگوید قیمت ساعت ۲۵ هزار تومان بوده. این ۵ هزار تومان را بگیر و به آنها برگردان

شاگرد ۲ هزار تومان را برای خود بر میدارد و ۳ هزار تومان باقیمانده را به آنها برمیگرداند. (نفری هزار تومان)

حال هر کدام از آنها نفری ۹ هزار تومان پرداخت کرده اند . که ۳*۹ برابر ۲۷ میشود

این مبلغ به علاوه آن ۲ هزار تومان که پیش شاگرد است میشود ۲۹ تومان، هزار تومان باقیمانده کجاست ؟

لطفا کمی بیشتر فکر کنید و در دیدن جواب عجله نکنید ... .

جواب :

معما تا جایی که شاگرد دوهزار تومان رو برای خود و سه هزار رو به آنها پس میدهد درست است اما مشکل اینجا وجود داره که وقتی نفری ۱۰۰۰ میگیرن در واقع نفری ۹۰۰۰ تومان پرداخته اند که ۹۰۰۰*۳=۲۷۰۰۰ و + ۲۰۰۰ میشه ۲۹۰۰۰ تومان!!!! اشتباه همین جاست که نباید ۲۷ رو با ۲ جمع کرد و درواقع باید آنها رو از هم کم کرد.(۲۵+۲ تومان پول شاگرد =۲۷) یعنی سه نفر ۳۰۰۰۰ تومان پول دادند که سه هزار تومان رو شاگرد به آنها برمیگرداند پس آنها ۲۷۰۰۰ تومان دادند که ۲۰۰۰ تومان رو شاگرد برداشته و ۲۵۰۰۰ هزار تومان رو بابت پول ساعت پرداخته اند.

بار دیگر جواب رو به شکلی جدید میگم : در مسله کمی اختلاط بوجود آمده تا ذهن ما گمراه شود. شاگرد و مغازه دار در مقابل خریداران ساعت، فروشنده هستند. پس جمعا ۲۷ هزار تومان از خریداران پول گرفته اند که همان حاصلضرب ۹*۳ می باشد. مبلغ ۲ هزار تومان شاگرد انحرافی بوده و ربطی به جمع کردن با ۲۵ هزار تومانی ندارد.

به همین سادگی

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برگرفته از : کسب و کار موفق

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برگرفته از : کسب و کار موفق

انجام کارهایی که ذهنتان را قوی تر می کند.

برای یک مدتی مردم فکر می کردند که با هر ضریب هوشی که به دنیا می آیند از همان میزان هوش می توانند استفاده کنند. بعدها دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که میزان هوش قابل تقویت شدن است یعنی با انجام مهارت هایی می توان هوشتان را بیشتر کنید و مغز مسیرهای جدیدی می سازد که باعث میشه بهتر و سریعتر کار کند.

در اینجا مهارت هایی را معرفی می کنیم که شما را باهوش تر می کنند و دلیل آن را هم ذکر می کنیم.

نواختن آلات موسیقی

نواختن موسیقی به افزایش خلاقیت، مهارت تجزیه و تحلیل، زبان، ریاضی، مهارت هماهنگی حرکات عضلات کوچک و غیره کمک می کند. نواختن آلات موسیقی اتصالات جدیدی می سازد که باعث تقویت رشته های عصبی که نیمکره های مغز را به هم وصل می کنند می شود.

سعی کنید همیشه مطالعه کنید

مطالعه استرس را کم می کند همچنین باعث می شود احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید.در محیط کار ، به شما کمک می کند تا بهتر بفهمید که کارها را چگونه باید انجام دهید. همچنین باعث بهبود مهارت های مدیریتی شما می شود.

ورزش را فراموش نکنید

وقتی به طور منظم ورزش می کنید سلول ها از BDNF که پروتئینی برای تقویت حافظه، یاد گیری، تمرکز می باشد،سرشار می شوند. این عمل اصطلاحا هوشیاری ذهنی نامیده می شود.

سعی کنید زبان جدیدی یاد بگیرید

یادگیری موفقیت آمیز یک زبان جدید ذهن شما را قادر می سازد کار هایی که نیاز به استفاده از مغز هستند را بهتر انجام دهید. این فعالیت ها شامل مهارت انجام کار های اجرایی معمول مانند برنامه ریزی و حل مشکلات می شوند. وقتی بتوانید حداقل دو زبان بلد باشید بهتر می توانید توجهتان را به چیزهایی که در اطرافتان در حال رخ دادن هست معطوف کنید. بسته به واکنش مغز به یادگیری زبان جدید، ممکن است مسیر دیگری نیز باز شود. یادگیری یک زبان دیگر ممکن است آخرین حلقه مفقوده ای باشد که مردم نیاز دارند تا ذهن خود را آماده به دست آوردن شغل های مدیریتی کنند.

 یادگیری تجمعی خود را تست کنید

حتما" برای شما هم پیش آمده وقتی قرار است مثلا فلان روز امتحانی رو بدید چون تکرار زیاد می کنید روی موضوع و درس تسلط پیدا می کنید.مشکل اینجاست که ما خیلی سریع آنها را فراموش می کنیم.یکی از دلایلی که یادگیری زبان جدید به باهوشتر شدن شما کمک می کند این است که نیاز به یادگیری تجمعی دارد. یعنی ما همیشه به دانسته های قبلی نیاز داریم و یا مجبوریم گرامر و لغات جدید  را یاد بگیریم و چون همه ی این فرآیندها  تکرار می شود مهارت و تسلط ما به اون زبان بیشتر می شود.

بازی های فکری انجام دهید

سودوکو، پازل، معما، بازی های ویدویی، بازی های کارت، و فعالیت های مشابه باعث افزایش شکل پذیری عصبی  می شوند که این باعث می شود تا از زاویه جدیدی به همه چیز نگاه کنیم با الگو های جدیدی آشنا می شویم و توانایی شناختی ما بهبود پیدا می کند. افرادی که شکل پذیری عصبی بیشتری دارند سریعتر یاد میگیرند و بیشتر به یاد می آورند، کمتر در خطر افسردگی قرار می گیرند.

مدیتیشن کنید

در سال 1992دانشمند ریچارد دیویدسن از دالایی لاما دعوت کرد تا امواج مغزی وی را در زمان مدیتیشن مورد مطالعه قرار دهد تا کشف کند که آیا مغز وی امواج خاصی را در آن لحظه تولید می کند یا خیر. مشخص شد که زمانی که دالایی لاما در حال مدیتیشن بودند، امواج مغزی آنها نشان داد که آنها در حالت ذهنی عمیقی از مهربانی قرار دارند. افراد بلند پرواز به مدیتیشن علاقه مند شدند. چون این تحقیق بیان می کرد که می توانیم دقیقا قبل از یک گفتگو، احساس قدرت کنیم، زمانی که در خواست ارتقا می کنیم اعتماد به نفس بیشتری داشته باشیم .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برگرفته از : http://iransbiz.ir/1396/04/25/346/

برای آدم‌ها خیلی راحت است خود را متقاعد کنند که لازم نیست بقیه دوست‌شان داشته باشند. واقعیتِ مشکلی که وجود دارد این است که حتّی درونگراترین افراد هم به حداقل یک نفر نیاز دارند که دوست‌شان داشته باشد، اگر نه در این دنیای بزرگ تنها می‌مانند. اگر شما آن فرد تنهایی هستید که به جمع‌های ناهار بین ساعت‌های کاری دعوتتان نمی‌کنند و یا اگر به برنامه‌ی جمعه‌شب‌ها دعوت نمی‌شوید، احتمالا لازم است کاری با فکر انجام دهید تا وضع‌تان تغییر کند. آدم‌های دوست‌داشتنی معمولا عادت‌های خاصی دارند.

ما در زندگی روزمره هر روز تعدادی آدم خاص را می‌بینیم که از دیدن بعضی از آنها خوشحال می‌شویم و ممکن است سعی کنیم از دیدن بعضی دیگر دوری کنیم. حتّی وقتی برای یک احوالپرسی ساده به سمت شما می‌آیند بهانه‌های مختلفی می‌آورید تا مجبور به صحبت کردن با آنها نشوید. در آن روی سکه، افرادی هم هستند که شما دوست‌شان دارید و منتظرید شنبه صبح بشود تا سرکار بروید و برایشان از آخر هفته‌ای که داشته‌اید تعریف کنید. این طور افراد دارای مهارت‌های اجتماعی‌ای هستند که باعث می‌شود خیلی دوست‌داشتنی باشند.

عادت‌هایی را که در ادامه خواهیم گفت احتمالا در افرادی که دوستشان دارید زیاد دیده‌اید یا این عادات رفتاری را خود شما هم داشته باشید، اما باید بتوانید بیشتر آنها را در خود تقویت کنید.

۱. عقل کل نباشید

از هر فرصت و مکالمه‌ای برای اینکه دیگران شما را عقل کل فرض کنند استفاده نکنید. سعی کنید به صحبت‌های بقیه گوش دهید و سوال‌های مناسب بپرسید. دیگران باید بتوانند از طریق حرف زدن با شما احساس خوبی درباره‌ی خودشان پیدا کنند. پس از مدتی مردم برای مشورت گرفتن و صحبت کردن به سمت‌تان خواهند آمد.

۲. در کار دیگران دخالت نکنید

نه تنها نباید آدم افاده‌ای و مغروری باشید بلکه باید تا نظرتان را در مورد مسئله‌ای نخواسته‌اند سکوت پیشه کنید. حتما برای خودتان هم آزاردهنده است که در دفتر کارتان کسی گوش بایستد و بدون اینکه از او بخواهید نظراتش را بیان کند. شما خودتان متوجه خواهید شد چه زمانی به نظرات‌تان احتیاج دارند، بنابراین بهتر است غیر از مواقع نیاز خود را زیاد آفتابی نکنید.

۳. از کسی کینه به دل نگیرید

بعد از بحث و جدل، کینه‌ها و بدی‌ها را از دل‌تان دور کنید، به‌خصوص زمانی که مشاجره بر سر موضوع بی‌اهمیتی بوده است. باید در طی زمان یاد بگیرید که انسان بزرگی باشید و دل‌تان را بزرگتر کنید. این باعث می‌شود دیگران شما را بیشتر تحسین کنند. البته قرار نیست ساده‌لوح و ضعیف باشید و همه‌ی بدی‌های دیگران را ببخشید. همیشه به دیگران گوشزد کنید که از خط قرمزتان عبور کرده‌اند، اما تا ابد این موضوع را به رخ‌شان نکشید.

۴. صبور باشید

به اطرافیان‌تان فرصت دهید تا رشد کنند و به آنها فضای اشتباه کردن بدهید. می‌دانید که همه چیز در زندگی دارای یک منحنی یادگیری است و شما باید به آدم‌های اطرافتان فرصت این رشد و یادگیری درونی را بدهید. این شما را قابل اعتمادتر و به تبع آن دوست‌داشتنی‌تر می‌کند و دیگران برای درخواست کمک و مشورت بیشتر به شما مراجعه خواهند کرد.

۵. دیگران را تحسین کنید

اینکه به خصلت‌ها و ویژگی‌های خوب دیگران توجه کنید نشان می‌دهد شما فرد خودمحوری نیستید. اگر به اطرافیان‌تان توجه نشان دهید نه تنها شما را دوست خواهند داشت بلکه وقتی شما را می‌بینند از ته دل لبخند می‌زنند و از دیدنتان خوشحال‌ می‌شوند. همه‌ی ما وقتی کسی تحسین‌مان می‌کند یا چیز خوبی در موردمان می‌گوید، حرف او در خاطرمان می‌ماند و باعث می‌شود ناخودآگاه او را بیشتر دوست داشته باشیم.

۶. بیشتر روی نقاط قوت دیگران تمرکز کنید

گاهی اوقات بسیار سخت است که با افرادی کار کنید که شخصیت‌شان کاملا با شما متفاوت است. باید بتوانید برای بهبود روابط‌تان نقاط قوت آنها را ببینید، روی آنها تمرکز کنید و از آنها فرصتی برای بهتر شدن روابط بسازید. برای اینکه دوست‌تان داشته باشند باید بتوانید روی ویژگی‌های خوبی که از اطرافیان‌تان می‌بینید سرمایه‌گذاری کنید تا آنها هم قدرتان را بیشتر بدانند.

۷. زود قضاوت نکنید

هیچ چیز آزاردهنده‌تر از فردی نیست که اطلاعات درستی راجع به اتفاقات پیش آمده ندارد و با بی‌عدالتی تمام دیگران را قضاوت می‌کند. شما باید برای نتیجه‌گیری در مورد یک موضوع، تمام جزییات را بدانید و پیشامدها را دقیقا بسنجید تا بتوانید قضاوت عادلانه و غیرجانبدارانه‌ای داشته باشید. این رفتار احترام و تحسین دیگران را برمی‌انگیزد.

۸. بی‌ریا باشید

این روزها پیدا کردن آدم‌های اصیل و صادق بسیار کم اتفاق می‌افتد و این باعث می‌شود شما دوست‌داشتنی‌تر شوید. اگر شما برای کسی فیلم بازی نکنید، همین باعث می‌شود از همنشینی با آدم‌های متظاهر لذت نبرید. اگر صورت واقعی افراد را دوست داشته باشید و بتوانید با محبت و به درستی از آنها انتقاد کنید، شما را دوست خواهند داشت و در هنگام مشکلات از شما درخواست راهنمایی می‌کنند. در طولانی‌مدت زمانی که مردم شما را به عنوان فردی بی‌ریا و راستگو بشناسند هر حرف و رفتاری را از جانب شما به فال نیک می‌گیرند و هنگامی که احتیاج به کمک دارند به سراغ‌تان می‌‌آیند تا بدون اینکه به‌دنبال منافع خودتان باشید آنها را پشتیبانی کنید.

۹. بخشنده و بزرگوار باشید

هیچ‌گاه در تقسیم کردن شادی‌ها و چیزهای خوب بخیل نباشید. اگر در جایی فروشگاه حراجی دیدید به دوستانتان هم بگویید. سعی کنید وقتی به مسافرت می‌روید برای محل کار و همکاران‌تان از خوراکی‌های آنجا بیاورید. زمانی که از کمک کردن به دیگران احساس خوبی داشته باشید و در آن راهی برای کمک کردن به خودتان پیدا کنید دیگران از صمیم قلب شما را دوست خواهند داشت.

۱۰. محرم اسرار دیگران باشید

مردم باید بتوانند با شما درددل کنند و مطمئن باشند رازشان نزد شما می‌ماند. باید دیگران را مطمئن کنید که از اعتمادشان سوءاستفاده نخواهید کرد و راز آن‌ها را راز خودتان بدانید. انسان‌های قابل اطمینان همیشه دوست‌داشتنی‌تر هستند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برگرفته از : http://iransbiz.ir/1396/04/24/345/

نگرانی های موثر بر مثبت اندیشی و راه حل آنها

این روزها بسیاری از مردم تحت فشار استرس هایی هستند که تأثیر منفی بر زندگی و مثبت اندیشی شان دارد. گاهی افراد اهمیت مثبت اندیشی را از یاد می برند و این ها درست همان افرادی هستند که همیشه در حال حل مشکلات خود در محیط کار و خانه هستند و این ناراحتی ها و استرس ها لحظه به لحظه ذهنشان را مسموم می کند. این ساز و کار به صورتی است که شخص خودش متوجه نمی شود. اگر شما هم در چنین شرایطی به سر می برید.

لیست 10 تایی زیر از ناراحتی های روزمره که مثبت اندیشی ما را نشانه می رود حتماً در مورد شما نیز صادق است. بگذارید ببینیم چه افکار مزاحم و بی فایده ای می توانند بر تفکرات مثبت شما تأثیر بگذارند و نیز راه حلی برای پایان دادن به آن ها بیابیم.

1 - کمبود وقت

برای تکمیل پروژه ها، خرید، تماس با خویشاوندان و … . در کل می توان گفت این لیست بی پایان است. هجمه ی بی وقفه ی امور زندگی مانع انجام وظایف شخصی و شغلیمان می شود و در نتیجه همیشه استرس و نگرانی آن ها را داریم و نمی توانیم مثبت اندیش باشیم.

راه حل: همواره سعی کن اوقاتی را به خانواده، خودت، تفریح و … اختصاص دهی. این کار می تواند موجب آرامش شود و تو را از بند فکرهای منفی رها کند.

2 - رقابت

این روزها همه در حال رقابتند. همه می خواهند بهترین باشند. و افراد در این پیکار شخصیت، شأن و مثبت نگریشان را فراموش می کنند. دروغ، خیانت و … رواج می یابد.

راه حل: اندکی صبر کن و به جایگاهی که در آن قرار داری فکر کن. کجایی؟ چه کاره ای؟ هدفت چیست؟ آیا همین ها کافی هستند؟ راضیت می کنند؟ ادامه نده و فکر کن ببین مهم ترین ها در زندگیت چه چیزهایی هستند.

3 - نمی توان چندین کار را با هم انجام داد

نمی توان از یک انسان معمولی انتظار داشته باشیم مانند جولیوس سزار بتواند حداقل سه کار را در آن واحد مدیریت کند. در کل ذهن انسان در لحظه می تواند تنها بر یک عمل متمرکز شود و انجام چند کار در یک زمان خلاقیت و کیفیت کار و نتایج آن را کاهش میدهد. همه ی این ها باعت بروز استرس و نگرانی می شود.

راه حل: اولویت تعیین کن. هر کاری به نوبت. این بهترین راه برای انجام کارها است.

4 - ثروت و پول

حتی اگر پولدار و ثروتمند باشی باز هم همیشه نگران آن هستی. انسان ها به دنبال ثروت و جاه همه چیز را فراموش می کنند، دچار افسردگی می شوند و همواره مضطرب و پریشانند.

راه حل: همواره به خاطر داشته باش پول وسیله است نه هدف. سعی کن کمتر به پول فکر کنی و به لذت های دیگر در زندگی بپردازی.

5 - پیری

امروزه مسئله ی جوانی چه به طور طبیعی و چه در نتیجه ی عمل های جراحی زیبایی و … بسیار مهم و حیاتی به نظر می رسد. مردم بر این باورند که افراد جوان تر الزاماً موفق و شاد هستند و به همین دلیل با اولین چین و چروک ها حتی در 25 سالگی می ترسند و غصه می خورند.

راه حل: داشتن چهره ای مثبت راهی خوب برای زیبا به نظر رسیدن است. اگر انسان مثبت گرایی باشید حتماً همه دوستت خواهند داشت.

6 - آگاهی

در ذهن یک شخص امروزی این باور عمومی وجود دارد که داشتن اطلاعات و آگاهی یعنی موفقیت. به همین دلیل افراد همیشه نگران منتظر اخباری هستند که فرصت نکرده اند بشنوند، بخوانند و پیگیری کنند.

راه حل: بپذیر که نمی شود همه چیز را در دنیا بدانی. باید تنها به دنبال اطلاعاتی باشی که به دانستن آن نیاز داری و البته به دنبال اخبار بد که موجب افسردگی می شود نباش. گاهی دست از سر اخبار بردار!

7 - هنجارهای زندگی

برخی افراد نگرانند که مبادا شیوه ی زندگیشان غلط باشد. وقتی نگران شباهت های زندگیمان با دیگران هستیم برخی از امور مانند علایق شخصی و اصالتمان را از دست می دهیم.

راه حل: آن چه دیگران می گویند و می اندیشند را فراموش کن. وقتی نگران تفکرات همکاران و همسایه ها و اقوام هستی ممکن است اندیشه ها و اعتقادات خودت را از یاد ببری.

8 - عشق

طبیعت بشر به گونه ای است که همیشه دلواپس عشقش است. وقتی عاشق نیستی و از تنها ماندن می ترسی، وقتی عاشقی و می ترسی عشقت را از دست بدهی و نیز زمان هایی که در سوگ عشق پیشینت زانوی غم بغل گرفته ای.

راه حل: مطمئناً عشق احساس فوق العاده ای در انسان ایجاد می کند اما وجود یا عدم وجودش به آرزوها و افکار انسان وابسته نیست. آرام و آسوده به زندگیت برس و نگران آن نباش و آن گاه خواهی دید که همه چیز درست می شود و خود به خود به پیش می رود.

9 - تصادفات

روزانه از طریق تلویزیون چندین خبر ناگوار و منفی درباره ی درباره ی حملات مختلف، تصادفات رانندگی، سقوط هواپیماها و بلایای طبیعی به گوش افراد می رسد و به همین خاطر است که آنها همیشه نگران چیزهایی هستند که شاید اتفاق بیافتند.

راه حل: سعی کن مثبت باشی و به چیزهای خوب فکر کنی. با ترسیدن چیزی حل نمی شود پس از زمان حال لذت ببر و حضور ذهن داشته باش. اجازه نده اخبار بد باشند که ذهن تو را کنترل کرده و جهت میدهند.

10 - آب و هوا

شاید خنده دار باشد ولی تنها گزارشگران، خلبان ها و زمین شناس ها نیستند که درباره شرایط آب و هوایی نگرانند. اگر آماری از خواندن و دیدن و شنیدن اخبار آب و هوا توسط افراد عادی داشته باشیم می فهمیم که مسئله ی آب و هوا برای عده ی زیادی از مردم یک مسئله ی جدی و نگران کننده است.

راه حل: چیزی به نام هوای بد وجود ندارد. سعی کن انواع آب و هوا را امتحان کنی و نگران برف و باران و باد نباشی.

نتیجه: همه ی این ترس ها ممکن است در زندگی روزمره ی شما نیز وجود داشته باشد و شما متوجه سمی که به ذهنتان وارد می کنند و نیز تداخل آن ها با افکار مثبتتان نباشید. در دنیای مدرن افراد عادت کرده اند لزوم وجود اندیشه ها و اعمال مثبت و مثبت نگری را فراموش کنند.

ممانعت از این نگرانی ها کار ساده ای نیست. فقط باید کمتر به آن ها فکر کنی تا اثراتشان کمتر شود. به یاد داشته باش که مثبت اندیشی کلید شادی و موفقیت در زندگی است. به استقبال افکار مثبت برو و اجازه نده نگرانی های غیر ضروری سلامت و سعادتت را به خطر بیاندازند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برگرفته از : http://iransbiz.ir/1396/04/21/344/

آیا هنوز منتظر لحظه مناسبی هستید که کار خود را به عنوان یک کارآفرین آغاز کنید؟ اگر نجنبید ممکن است جدیدترین نسل از شما عبور کند و جلو بزند.

کسب‌وکارهای نوپایی که علاقه‌مند به حضور در سالن الکام‌استارز هستند، می‌توانند تا پایان وقت اداری روز سه‌شنبه ۲۰ تیرماه نسبت...

"از این فرصت استفاد کن،"

چند بار این جمله به گوشتان خورده؟

معنی واقعی این حرف چیه؟

آیا اگر فرصتی پیش بیاید متوجه آن می‌شوی؟

زندگی بزرگترین فرصتی‌ست که به ما بخشیده شده است و این اولین گام است. گام دوم فرصتهای بزرگی‌ست که خدا برای رشد و پیشرفت به ما ارزانی داشته است و این وظیفه ماست که آنها را تشخیص دهیم، بقاپیم، و حداکثر بهره را از آن ببریم.

اکثر مردم یا به فرصتها توجهی نمی‌کنند یا به اهمیت فرصتها آگاه نیستند و درک نمی‌کنند. آنها با سستی و بی‌حالی و وقتی که دیگر خیلی دیر شده واکنش نشان می‌دهند. ساده‌تر بگویم، "اگر فرصت مناسبی را در زمان مناست بقاپیم، موفقیت بزرگی در زندگی نصیب ما می‌شود."

یک داستان طنز

مرد جوانی دوست داشت با دختر یک کشاورز ازدواج کند. کشاورز به این شرط موافقت کرد که مرد جوان سوار یکی از سه گاومیش او شود و دُم آن را در دست بگیرد. مرد جوان خوشحال شد، چون فکر می‌کرد شرط راحتی است.

او سوار اولین گاومیش نشد چون دید که برای سوار شدن کمی بزرگ است. گاومیش دومی را هم رد کرد چون از اولی بزرگتر بود. گاومیش سوم را دید که لاغرتر بود و خوشحال شد و پرید روی پشت گاومیش، ولی فراموش کرد دُمش را چک کند. چون گاومیش سومی دُم نداشت، او فرصت ازدواج با دختر کشاورز را از دست داد.

نتیجه اخلاقی: معنی "فرصت را بقاپید" این نیست که عجولانه و بدون مقدمه کاری را شروع کنید.

چونکه فرصتها با لباس مبدل می‌آیند، باید توانایی تشخیص آنها را داشته باشیم. ما همه از فرصتهای برابر برخوردار نیستیم... مشکل اینجاست. اما موقعی غم‌انگیزتر می‌شود که نتوانیم فرصتی را تشخیص دهیم یا خوب و موثر استفاده کنیم. حالت معکوسی هم وجود دارد: فرصت از هر نوعی که باشد می‌تواند شانس بزرگی برای ترقی ما باشد، حتی اگر همانی نباشد که ما به دنبالش بودیم. پس مراقب و بگوش باشید و اگر فرصتی درِ خانه شما را زد در را باز کنید و آن را در آغوش بکشید.

آمادگی قاپیدن فرصت را داشته باشید

مطمئناً بیشتر ماها شنیده‌ایم که می‌گویند، "چه احمقی! شانس خوبی برای آن کار داشت، ولی دنبالش نرفت." ما این را می‌گوییم چون درست است. نگذارید این اتفاق برای شما هم رخ دهد. همه‌ی ما در آرزوی بهترین فرصت هستیم پس وقتیکه پیش می‌آید آماده باشید تا بی‌درنگ آنرا بقاپید. از لحاظ ذهنی آماده باشید و متوجه باشید که آن فرصت نباید حتماً بزرگ باشد. خوب گوش کنید، اگر می‌توانید فرصتی را بقاپید، مهم نیست چقدر کوچک باشد، بدون شک این کار را بکنید! شما در همان لحظه اول نمی‌دانید که آیا این فرصت قابلیت تبدیل به فرصتی بزرگ را دارد یا خیر.

انتخابی بین شادی و غصه

فرصت، شانسی برای تلاش و تبدیل بدبختی و مشقت به طالع خوب است. ما همیشه این انتخاب را داریم که با احساس خرسندی کار کنیم یا رفتار طفره‌آمیزی مثل "شاید دفعه‌ی بعد." از خود نشان دهیم. ولی وقتیکه دفعه بعدی در کار نباشد، تنها کاری که کردیم طولانی‌تر کردن رنج و مشقت و عصبانیت و دلخوری است.

مشکلات و سختیها با هم عهد بستند که یا قبل از ظهور فرصت بیایند یا شاید حتی همراه با فرصت. اما این موضوع نباید دست‌آویزی باشد تا صبر کنیم فرصت دیگری پیدا شود و آن یکی را بجای این انتخاب کنیم. اگر این تنها فرصت شما باشد، حتی اگر مشکلاتی هم بهمراه داشته باشد، آیا فکر نمی‌کنید باید شانس خود را آزمایش کنید؟

یک حرکتی از خود نشان دهید

اگر خدا خواست و یک فرصت از آن بالا صاف افتاد روی دامن شما، توصیه من این است که آن را ضایع نکنید و بر باد ندهید. حداقل یک تلاشی بکنید، حداقل اینکه آینده شما پر از غفلتهای نابجا و تصمیمات اشتباه نخواهد بود. شانسی به خودتان بدهید و توانایی‌های خود را بهتر کنید تا حقیقتاً سهم خود از زندگی را بردارید.

نتیجه‌گیری: فرصت را بقاپید

خلاصه اینکه، استفاده از یک فرصت برای بهبود زندگی‌تان کار هوشمندانه‌ایست. کسانی که نمی‌توانند باهوش باشند (به هر دلیلی) نباید دیگران را مقصر بدانند و شکوِه کنند. اگر بتوانید از تجربیات خود درس بگیرید، امتیازی برای شما محسوب می‌شود. پس همینطور ادامه دهید، فرصت را بقاپید، با چالشها روبرو شوید و به زندگی خود جان تازه‌ای بدهید!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته از : http://iransbiz.ir/1396/04/18/341/